Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Апатне (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку сыснана ҫитернӗ чух апатне сӑмси айнех лартса параҫҫӗ, терӗ вара Матвей Иванович.

Матвей Иванович сказал, что этой свинье еду приносят и ставят под самый рот.

Сыснасем // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Апатне те паян каярах юлса ҫирӗ, вара, каҫ пуласпа, аслӑк айне канма выртрӗ; Гапка пӗҫерсе панӑ тутлӑ борщ, ӑна ирхине мӗн пулса иртнине йӑлтах мантарчӗ.

Поздно стал он обедать и уже ввечеру почти лег отдыхать под навесом; хороший борщ с голубями, который сварила Гапка, выгнал совершенно утреннее происшествие.

III сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Апатне те ҫини-ҫими ҫеҫ.

Помоги переводом

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Пӗр сӑмахпа каласан, Марк Деций Цедиций каҫхи апат ҫитессине ӗмӗтленсех кӑнтӑрлахи апатне ҫӗртет.

Марк Деций Цедиций был в предвкушении радостей, которые он снова испытает во время ужина.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫавӑнпа Джонни хӑйӗн начар апатне ҫисенех пукан ҫинчен сиксе тӑрать те сӗтел хушшинчен тухать.

Поэтому, когда кончилась скудная трапеза, Джонни с облегчением отодвинул стул и встал.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Буратино шапасен апатне шӑршларӗ те тутанса пӑхрӗ.

Буратино понюхал, попробовал лягушиное угощенье.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Апатне те ҫын пулӑшмасӑр ҫиеймест, — терӗ вара амӑшӗ умӗнче хӑй темӗн айӑпа кӗнӗн.

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫиес ҫӑкӑрне, антарас апатне? тӑхӑнас-туянас тумне-юмне те-и — хӑйне мар, ӳссе, ҫитӗнес вӗтӗр-шакӑра панӑ-йӳнеҫтернӗ-тӗк — телейлех ларма-тӑма маннӑ Елькка.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унпа паллашма ҫӑмӑлччӗ — ӑна ӗҫтерсе ҫитерме ҫеҫ сӗнмеллеччӗ, вӑл пӗр графин эрех тата хӑй юратнӑ апатне — хӗрлӗ пӑр ҫапа пӗҫернӗ вӑкӑр пӗверне пӗр порци ыйтатчӗ; вӑл апат ҫӑвара та пӗтӗм ӑшчикке шутсӑрах ҫунтаратчӗ…

С ним легко было познакомиться, — стоило только предложить ему угощение; он требовал графин водки и порцию бычачьей печенки с красным перцем, любимое его кушанье; оно разрывало рот и все внутренности.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Каҫхи апатне вӗсем ахаль чухнехи пек шавламасӑр та калаҫ масӑр ҫирӗҫ, пурин те пит хытӑ шухӑшламалли, темӗскерле пысӑк япала пулнӑ темелле.

Ужинали вяло, без обычного шума и говора, как будто со всеми случилось нечто важное, о чем надо упорно подумать.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Кашни хӑйне пӳрнӗ пек пурӑнать, — тет кочегар, апатне чӑмласа.

— Всякому своя судьба, — говорит кочегар, пережевывая пищу.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӑйсен чаплӑ мар апатне виҫҫӗшӗ те ӗҫпе ывӑннӑ ҫынсем васкамасӑр, ерипен, калаҫмасӑр ҫиме тытӑнчӗҫ.

Не торопясь, медленно, в молчании, как едят настоящие труженики, принялись трое за свой скромный обед.

V // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Раштав апатне епле ирттермеллине пӗтӗмпех пӗлетӗп.

И наизусть знаю всю рождественскую литургию.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл, кунӗпе нимӗн те ҫимен пулсан та, выҫӑ мар тесе, апатне илмерӗ.

Павле не ел весь день, но он отказался, отговариваясь тем, что не голоден.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫав вӑхӑтра Хӳре хуран ӑшӗнчи апатне пурне те ҫисе ярать те каллех кӗҫҫе айне пытанса ларать.

В это время Хвост съедает все, что есть в котле, и опять прячется под войлок.

Xӳре // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 27–32 с.

Хаярланса кайнин сӑлтавӗ, тен, чӗрчун хӑйӗн территорине е апатне хӳтӗлеме хӑтланнипе ҫыхӑннӑ.

Возможно, что причиной агрессии стала защита хищником территории или пищи.

Красноярск крайӗнче упа туристсене тапӑннӑ: 16 ҫулхи ҫамрӑк вилнӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/28933.html

«Ӑс-тӑн апатне», кӗнекесене, малалла мӗн пулассине тата мӗнпе пӗтессине тӳсме ҫук пӗлессӗм килет пулсан, васкамасӑр чӑмлама епле чӑтӑн, ҫав-ҫавах ӑнланмастӑмччӗ эпӗ.

Но я все-таки не понимал, как можно разжевывать «духовную пищу», то есть книги, не спеша, если мне не терпится узнать, что будет дальше и чем все кончится.

Манӑн ятӑм Шура пулса тӑчӗ // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Хӑй апатне чӑхсене парса пурӑнчӗ вӑл.

Он курам свою еду скармливал.

45 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Тем пек тӑрӑшсан та, лӑпкӑн ларса ҫиесси пулмарӗ ун: пӗр-пӗр усал, чӗнмен ҫын килсе кӗрсе умӗнчи апатне туртса илессӗн туйӑнать ӑна, е тата Адольф Кэмби ҫуллӑ пашалусене таптаса тӑкнӑ пек таптаса тӑкассӑн туйӑнать, ҫавӑнпа ӗнтӗ вӑл хӑранипе пӗрмай каялла ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхса ҫисе ларчӗ.

И как ни старался мальчик есть спокойно, это ему не удавалось: он нет-нет да и оглядывался, словно боясь, что сейчас явится кто-то злой, непрошеный и отберет завтрак или уничтожит пищу, как растоптал однажды Адольф Кэмби масленые оладьи.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кэукай Чочоя вилка тытма вӗрентет, хӑш апатне малтан, хӑшне кайран ҫимеллине ӑнлантарса парать.

Кэукай учил Чочоя пользоваться вилкой, объяснял, что есть сначала, что потом.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней