Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юратманни (тĕпĕ: юрат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫчен ҫемье алӑ усса ларма юратманни тӳрех куҫа курӑнать.

Помоги переводом

73 ҫул иртсен… // А.КАРПОВА. http://nashazhizn21.ru/obshchestvo/1484- ... -ul-irtsen

Скибӑна Виктор майлашма пӗлекен, наука таврашӗнчи спекулянт тесе шутланӑ; тен, Виктор ҫак доцента юратманни Лизӑна та куҫнӑ-и?

Помоги переводом

11. Иртнӗ ҫуркунне // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Лиза Виктортан нихҫан та вӑл ӑна юратни е юратманни ҫинчен ыйтман, вӑл ҫакна ӗненсе тӑнӑ.

Помоги переводом

11. Иртнӗ ҫуркунне // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

– Вӗсем тӗсе юратманни мар кунта.

– Их раздражает не цвет,

Тимӗр шапа // Александра Сергеевна. https://t.me/sergeyevnachavashla/576

Анчах мӗн пӗчӗкрен никам умӗнче те тивӗҫсӗр пуҫ тайма юратманни шухӑшланӑ пек тутармарӗ:

Помоги переводом

XXVI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Юратманни кӗвӗҫнинчен килмен-ши?

Помоги переводом

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Альӑна Юра ӑна юратманни ҫинчен каласа та парас килетчӗ, анчах юлташӗ умӗнче лайӑхмарланчӗ.

Помоги переводом

Саша // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Анчах Ленин ӗҫ кунта ҫурӑмра маррине ӑнланчӗ, ҫав ҫурӑма юратманни Емельяновпа йӗкӗт калаҫнӑ вӑхӑтра хӑй пӑлханса ларнӑшӑн кӑштах тавӑрни вырӑнне ҫеҫ пулчӗ.

Но он понимал, что спина тут ни при чем, что неприязнь к спине — просто маленькая компенсация за пережитое во время разговора.

5 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Эсӗ ху пӗлетӗн, хӑй паллакан хӗрарӑмсем хушшинче вӑл юратманни пӗрре те ҫук.

Ведь ты знаешь, что нет женщины, которую бы он знал и в которую бы не влюбился.

XXXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах, амӑшӗ хавас кӑмӑллӑ, хӗрӗ вара нимӗнпе интересленми сапаланчӑк танлӑ пулсан та, темскер сире пӗрремӗшӗ нихҫан та ӗлӗк те, халь те хитре те савӑк япаласемсӗр пуҫне урӑх нимӗне те юратманни, Авдотья Васильевна вара пӗрре юратса пӑрахас-тӑк савнӑ ҫыншӑн хӑйӗн пӗтӗм пурнӑҫне парнене кӳрекен ҫынсен шутне кӗни ҫинчен калать.

Но, несмотря на живой характер матери и равнодушно-рассеянную внешность дочери, что-то говорило вам, что первая никогда — ни прежде, ни теперь — ничего не любила, исключая хорошенького и веселенького, а что Авдотья Васильевна была одна из тех натур, которые ежели раз полюбят, то жертвуют уже всею жизнию тому, кого они полюбят.

ХХХIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вырӑссене чӑн-чӑннипе юратманни шӑп ҫав вӑхӑтранпа пырать ӗнтӗ, ку вӑл Николайран килнӗ.

Действительная нелюбовь к русским идет с этого времени, мы ею обязаны Николаю.

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Тарас ӗнтӗ тахҫанах нимӗҫсенчен тӗлӗнме пӑрахрӗ, анчах вӗсем ачасене юратманни ӑна та тӗлӗнтерчӗ.

Тарас уже давно перестал удивляться немцам, но и его удивляло, что они не любят детей.

11 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Платник Мирона юратманни ҫинчен пӗлни Артамоновшӑн кӑмӑллӑ пулнӑ, вара, Серафим кӗсле хӗлӗхӗсене янӑратса, хавассӑн:

Артамонову старшему было приятно знать, что плотник не любит Мирона, и он хохотал, когда Серафим, позванивая на струнах гусель, задорно пел:

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Рабочисем темле пӗр вырӑнта ларма юратманни, вӗсен тӗнче тӑрӑх ҫӳрес килни палӑрать.

У рабочих заметна какая-то непоседливость, страсть бродяжить.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Вӑл аллисене хыҫалалла ярса стена ҫумне таянса тӑчӗ, анчах унӑн ҫав алӑсемпе ҫапса хуҫас, тумтире ҫура-ҫура тӑкас килчӗ; сӑмахсемпе чыхӑнса, куҫҫуль кӑлармасӑр ӗсӗклесе, вӑл хӑйне итлемесӗр тӗлӗнсе кайнӑ упӑшки кӑшкӑрнине илтмесӗр калаҫрӗ, — ҫак ҫуртра вӑл ют ҫын пулни, ӑна никам та юратманни, вӑл кунта тарҫӑ пек пурӑнни ҫинчен каласа ӳпкелешрӗ.

Она прислонилась к стене, прижав спиною руки, которым хотелось бить, рвать; захлёбываясь словами, сухо всхлипывая, она говорила, не слушая себя, не слыша окриков изумлённого мужа, — говорила о том, что она чужая в доме, никем не любима, живёт, как прислуга.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Сана юратманни мана та пӑшӑрхантарать.

— Да и на меня нелюбовь эта заметно падает.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Гаррис вырӑссем американецсене юратманни ҫинчен ӗнентерме тӑрӑшрӗ, Воропаев ӑна ӗҫ юратура марри ҫинчен, анчах, пӗтӗмӗшпе илсен, пирӗн ҫынсем американецсене юратни ҫинчен ӑнлантарса пачӗ.

Гаррис уверял, что русские не любят американцев, а Воропаев объяснял ему, что дело не в любви.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ун хыҫҫӑн вӑл Санинран «Фрейшюца» пӗлнипе пӗлменни, Вебера юратнипе юратманни ҫинчен ыйтса пӗлчӗ.

Потом она спросила Санина, знает ли он «Фрейшюца», любит ли Вебера.

XI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

…Эпӗ ку таранччен, ҫирӗме ҫитиччен, никама юратманни ҫапах та тӗлӗнмелле вӗт?

…А ведь странно, однако, что я до сих пор, до двадцати лет, никого не любила!

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Хӗрлӗҫыр патӗнче, Татарски хуторӗнчен сакӑр ҫухрӑмра, тахҫан Григорий арӑмӗпе пӗрле суха тунӑччӗ те, ун чухне Натальйӑна хӑй ӑна юратманни ҫинчен пуҫласа каланӑччӗ.

У Красного лога, в восьми верстах от хутора Татарского, где когда-то Григорий с женой пахал, где в первый раз признался он Наталье, что не любит ее.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней