Поиск
Шырав ĕçĕ:
Савӑнӑҫ та, хуйхӑ та, асаилӳсем те, малашлӑх та вӗсемшӗн тахҫанах ҫемьери пек пурне те пырса тивекен япаласем пулса тӑнӑ.И радости, и боли, и воспоминания, и перспективы давно уже стали для них общими, как бы семейными.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тӗтӗмпе хуралнӑ котелоксенчен чей сыпа-сыпа, кунтисем лӑпкӑн калаҫса лараҫҫӗ, — калаҫӑвӗ вӗсен тахҫанах пуҫланнӑ пулас.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Белофинсем те, Карели вӑрманӗсем те тахҫанах хыҫа тӑрса юлнӑ, анчах щит ҫине ҫырса хуни Будапештра та тӗсне яман!Где остались те белофинны и те карельские леса, а надпись не слиняла и в Будапеште!
XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Урам енчи балконсене тахҫанах ҫапса ӳкернӗ, вӗсен вырӑнӗнче халь кукӑрӑлса пӗтнӗ рельсӑсем кӑна курӑнса тӑраҫҫӗ.С фасада балконы уже давно были сбиты, на их месте торчали только изогнутые рельсы.
XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тахҫанах сӳннӗ пирусне шӑлӗсемпе ҫыртса, вӑл ансӑр чӳрече ҫумне лӑпчӑннӑ.Зажав в зубах давно погасшую цыгарку, он припал к узкому окну.
XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӑл тахҫанах ҫапла шухӑшласа хунӑ: унӑнне хӑйӗнне аллине е урине татса каяс пулсан, вӑл юлташӗсенчен камран та пулин хӑйне персе пӑрахма ыйтнӑ пулӗччӗ.
IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Кунта вӑл тахҫанах пек туйӑнать, — шура пурттенккине пӑрчӗ те, унран шыв юхса анчӗ.Здесь это уже давно, — Шура выжала портянку, с которой потекла вода.
VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Полк вырнаҫса тӑракан районра хулари евӗр ҫурт-йӗрлӗ уйрӑм вырӑнсемпе ялсем пур, боецсем тахҫанах йышӑнса илнӗ урамсене татах темиҫе хутчен штурмлаҫҫӗ, гранатӑсемпе ҫапӑҫма хӑнӑхаҫҫӗ, баррикадӑсем тӑваҫҫӗ тата вӗсене аркатаҫҫӗ.
VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хоман пилӗкӗ ҫумӗнче пушӑ кобура ҫакӑнса тӑрать, вӑл трофей пистолетне йышӑнма халех хатӗр, ун ҫинчен Хома тахҫанах ӗмӗтленет.На боку у Хомы висела пустая кобура, готовая принять трофейный пистолет — давнюю мечту Хомы.
VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ротӑран тахҫанах кайнисем те, ротӑна мӗнле те пулин ыйтупа ҫыру ҫырса яма шут тытсан, адресне яланах Вася ячӗпе ҫыраҫҫӗ.
IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Миномет ротин старшини Вася Багиров пек ҫынсемшӗн вӑрҫӑ тахҫанах хӑнӑхса ҫитнӗ ӗҫ пулса тӑрать.
IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тахҫанах…
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӑл сасартӑк аса илчӗ: ара унӑн тахҫанах ҫав тери шыв ӗҫес килетчӗ-ҫке, вӑл мансах кайнӑ.Он вдруг ощутил нестерпимую жажду: ведь ему еще когда хотелось пить, а он забыл.
Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.
— Ман шухӑшпа, — терӗ Коростелев, — ӑс-тӑн енӗпе вӑл Петр Ильичран тахҫанах иртсе кайнӑ.— По-моему, — сказал Коростелев, — он давно умственно перерос Петра Ильича.
Коростелевпа ытти ҫынсем хушшинче мӗнле уйрӑмлӑх пур // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.
Сан пеккисем тахҫанах ларма пуҫланӑ!
Коростелевпа ирттернӗ пӗрремӗш ир. — Хӑнара // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.
«Вӗсем вӑрансанах, — шухӑшларӗ Серёжа, — эпӗ мӗнпур япаласене Паша инке пӳлӗмне илсе каятӑп. Кубикӗ ҫинчен манса каяс мар, вӑл тахҫанах комод хыҫне ӳкнӗччӗ, халь те унтах выртать».
Килти улшӑнусем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.
Серёжа вара тахҫанах ун пек кӗпе тӑхӑнма пӑрахнӑ.
Кам-ха вӑл Сережа тата ӑҫта пурӑнаканскер // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.
Вӑл тӑшмана тӗллемесӗр, карабина бруствер ҫине кӑларса хурса, пуҫне страус пек окопалла пытарса пенӗ вӑхӑтсем тахҫанах иртсе кайнӑ ӗнтӗ.
XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Хӗвел тахҫанах сӑрт хыҫне пытаннӑ, ун ҫийӗнчи тӳпе тӗрлӗ тӗссемпе ҫиҫсе ҫутӑлать.Солнце уже давно ушло за высоту, а небо над ней светилось — переливалось красками.
XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Аялта, чул сӑрт айӗнче, питӗ шӑп, пӗр ҫил те ҫук, хӗвел те тахҫанах анса ларнӑ.А внизу, под скалою, было совсем тихо, безветрено и солнце уже давно зашло.
XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.