Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӳлем (тĕпĕ: пӳл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Турунова тӳрлетем тени вӑл — унӑн киревсӗр меслечӗсене пӳлем тени.

Помоги переводом

X // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Вӑл пукан ҫинчен тӑчӗ те, хӑй тарӑхнине шӑнӑҫтарма вырӑн шыранӑ пек, пӳлем тӑрӑх уткаласа ҫӳреме пуҫларӗ.

Он встал со стула и заходил по комнате, как бы ища простора для своего негодования.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Нумай та вӑхӑт иртмерӗ, пӳлем алӑкне хуллен шаккарӗҫ.

Помоги переводом

IX // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Кунсӑр пуҫне унта темиҫе чиркӳ, воеводӑсем валли чаплӑ ҫуртсем, аслӑ княҫа йышӑнма уйрӑм пӳлем пулмалла, ҫӗр айӗнчен ҫӳреме пӗр ҫыранран тепӗр ҫырана вӑрттӑн ҫулсем чавмалла.

Помоги переводом

9. Ашшӗпе ывӑлӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Пукана вирлӗн тӗртсе лартрӑм — пӳлем варрине тенӗ пекех вирхӗнчӗ вӑл.

Я придвинула ему стул так, что тот вылетел чуть не на середину комнаты.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Унӑн катмар пӗвӗ ҫак самантра тата та ӳснӗ пек курӑннӑ, савӑнӑҫпа ӳсӗрӗлсе кайнӑскер, вӑл пӳлем тӑрӑх кӑнттаммӑн ҫаврӑнса ҫӳренӗ, аллисене сӑтӑркаланӑ, турӑшсем ҫине эреветлӗн пӑхса, хӑлаҫлана-хӑлаҫлана сӑхсӑхнӑ…

Его огромная фигура точно еще выросла, опьяненный радостью, он нелепо метался по комнате, потирал руки и, бросая на образа умиленные взгляды, крестился, широко размахивая рукой…

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӳлем варринчи сӗтел ҫине тупӑк вырнаҫтарнӑ; ун тавра, ҫӳлӗ кӗмӗл савӑтсем ҫинче, ҫунса кӗскелнӗ ҫуртасем курӑнаҫҫӗ; лери кӗтесре тиечук пӗрешкел сасӑпа хуллен псалтырь вуласа ларать.

Посредине комнаты, на столе, стоял гроб, вокруг него нагоревшие свечи в высоких серебряных подсвечниках; в дальнем углу сидел дьячок и тихим однообразным голосом читал псалтырь.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӗнер, сӑмахран, ҫакӑн пек тӗлӗк тӗллентӗм: пирӗн пӳртре темӗн чухлӗ пӳлем пек те, пур ҫӗрте те кӗленче алӑксем пек, ҫӑрасем ҫук та пирӗн хваттере темиҫе пин вӑрӑ-хурах ҫӗмӗрсе кӗрет пек.

Вчера, например, мне снилось, что у нас дом из множества комнат, везде стеклянные двери, нет замков, и тысячи воров врываются в нашу квартиру.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

8-мӗш номерле пӳлем

Комната № 8

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Калугин тӑчӗ, анчах офицере хирӗҫ пуҫ таймарӗ вӑл, кӑмӑллӑн йышӑнса иленҫи пулса (капла йышӑнса илни, паллах ӗнтӗ, пырса кӗрекен ҫынна кӳрентерет), кулас килмен ҫӗртенех йӑл кулса, офицертен вӑл, эсир кӑштах тӑхтама пултараймастӑр-и тесе ыйтрӗ те, ӑна ларма сӗнмесӗрех, ун ҫине тек ҫаврӑнса та пӑхмасӑр, Гальцин патнелле ҫаврӑнса тӑчӗ те французла калаҫма тытӑнчӗ, пӳлем варрине тӑрса юлнӑ мӗскӗн офицер вара, хӑйне хӑй тата хӑй умӗнче ҫакӑнса тӑракан перчеткесӗр аллисене ниҫта чикме аптӑрарӗ.

Калугин встал, но, не отвечая на поклон офицера, с оскорбительной учтивостью и натянутой официальной улыбкой спросил офицера, не угодно ли им подождать, и, не попросив его сесть и не обращая на него больше внимания, повернулся к Гальцину и заговорил по-французски, так что бедный офицер, оставшись посередине комнаты, решительно не знал, что делать с своей персоной и руками без перчаток, которые висели перед ним.

5 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Малти пӳлӗме ширма лартатпӑр та ҫав тери селӗм пӳлем пулать.

В передней поставим ширму, получится прелестная комната.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Каҫсенче вӑл хӑйӗн пушанса юлнӑ шавсӑр пӳртӗнче пӳлем тӑрӑх утса ҫӳренӗ, табак туртнӑ, сивӗ квас ӗҫнӗ.

Ночами один в своем опустелом и молчаливом доме он ходил по комнате, курил, пил холодный квас и думал:

4. Фрося сӑрчӗн хӗрринче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Филька пӳлем алӑкне кӑшт ҫеҫ уҫрӗ те — ҫавӑнтах каялла хупса хучӗ.

Он приоткрыл немного дверь и снова закрыл ее быстро.

XI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл тахҫанах пӳлем тӑрӑх уткаласа ҫӳрет, аллинчи чӗлӗмӗ мӑкӑрланать, Володя ашшӗ хыҫҫӑн пӗрре сулахая, тепре сылтӑма пуҫне ҫавӑркаласа, ун ҫине тинкерсе пӑхса тӑрать.

Он уже давно ходил по комнате, трубка в его руке дымила, а Володя стоял и поворачивал голову вслед за отцом то влево, то вправо, сосредоточенно следя за ним.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Бек-Агамалов тавра ҫынсем хӑвӑрттӑн та таччӑн пухӑнса тӑчӗҫ, анчах вӗсем ҫавӑнтах, анлӑн сарӑлса, тапса сикрӗҫ те пӗтӗм пӳлем тӑрах чупса саланчӗҫ.

Вокруг Бек-Агамалова быстро и тесно сомкнулись люди, но тотчас же они широко раздались, разбежались по всей комнате.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ленька пурӑннӑ пӳлем ҫӳп-шӑтӑкне аса илтерет, ҫак шӑтӑкри кашни кӗтес чуна тӑвӑрлать, ҫитмен пурнӑҫӑн киревсӗр енӗсене лайӑх кӑтартать.

Ленькино жилище напоминало мусорную яму, и превосходные уродства нищеты, безжалостно оскорбляя, лезли в глаза с каждого аршина этой ямы.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Вӑл пӳлем тӑрӑх уткалать, вӗл-вӗл ҫӳҫне хыпӑлать, хӑйне хӑй сӑмсинчен тӑрмалать, е сасартӑк чарӑнса тӑрса, ман урлӑ пӑхать.

И он ходит по комнате, ерошит легкие свои волосы, теребит себя за нос, останавливается, смотрит поверх меня.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Халех, — терӗ вӑл, мана тараватлӑн йышӑнса, унтан тепӗр пӳлем алӑкӗ урлӑ пуҫне чикрӗ те: — Александр Дмитриевич, эсир хӑвӑр патӑрта-и? — тесе ыйтрӗ.

— Сейчас, — сказала она, впустив меня, просунула голову в другую комнату и спросила: — Александр Дмитрич, вы у себя?

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хамӑр положени пирки сӳтсе-явма тытӑннӑччӗ эпир, сасартӑк пӳлем калама ҫук хытӑ хӑранипе улшӑннӑ сӑн-питлӗ Василиса Егоровна хыпӑнса кӗчӗ.

Мы стали рассуждать о нашем положении, как вдруг Василиса Егоровна вошла в комнату, задыхаясь и с видом чрезвычайно встревоженным.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пӑхатӑп та ҫапла, вӑл каллех шухӑша кая пуҫларӗ, аллисене каялла хуҫлатать те пӳлем тӑрӑх утса ҫӳрет; пӗрре хайхи никама каламасӑрах сунара тухса кайнӑ та ирччен ҫухалса ҫӳренӗ; ҫавӑн пек пӗрре пулчӗ, иккӗ пулчӗ, унтан вара тӑтӑшах ҫӳреме тытӑнчӗ…

Вот, однако же, смотрю, он стал снова задумываться, ходит по комнате, загнув руки назад; потом раз, не сказав никому, отправился стрелять, — целое утро пропадал; раз и другой, все чаще и чаще…

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней