Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑлтӑртатнине (тĕпĕ: йӑлтӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ывӑлӗн кӑкӑрӗ ҫинче ҫап-ҫутӑ медаль йӑлтӑртатнине курсан, ашшӗ те тӳсеймерӗ — ал тӳрчӗпе куҫне шӑлкаласа тӑчӗ.

Помоги переводом

Ҫул курки пушанса тӑмарӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Бакенсен хӗрлӗпе шурӑ хунарӗсене, пристань ҫумӗнчи пӑрахутсем тӗрлӗ ҫутасемпе йӑлтӑртатнине пӑхса хавасланчӗ.

Помоги переводом

III // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Ваҫиле… эсӗ хаваслӑ хӗр, — терӗ каччӑ савнийӗн куҫӗсем йӑлтӑртатнине кура.

Помоги переводом

Юрату пӑшӑлтатса ҫуралать // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Улӑх сывлӑмӗ ӗнчӗ пӗрчи пек йӑлтӑртатнине те кураймӗ вӑл кунта тек…

Помоги переводом

7 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 83–127 с.

Унтан ним ӑнсӑртран веранда айнелле пӑхса илчӗ те тӑватӑ хура куҫ йӑлтӑртатнине курах кайрӗ: веранда айӗнче амӑшӗпе ҫури куҫӗсене ҫутатса выртаҫҫӗ.

Помоги переводом

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 306–337 с.

Детрей ахӑлтатса кулса ячӗ, Джесси куҫӗсем хумхануллӑн йӑлтӑртатнине те асӑрхамасть.

Детрей хохотал, не замечая, что у Джесси нервно блестят глаза.

XXIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Пурнӑҫра пӗрремӗш хут унӑн куҫӗсенче куҫҫулӗсем йӑлтӑртатнине куртӑм эпӗ.

Первый раз в жизни видел я, как слезы катились у него из глаз.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ун ҫывӑхӗнчи ҫӑлтӑрсем Уйӑх йӑлтӑртатнине пула тӗксӗмленсе курӑнми те пулаҫҫӗ, аякрисем — тӗттӗм каҫхинехинчен шупкарах курӑнаҫҫӗ.

Для земного наблюдателя близкие к ней звезды меркнут в лунном сиянии, а те, что подальше, бледнее, чем в темную ночь.

Умсӑмаx // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Ӳкнӗ ҫӗртен тӑнӑ чухне вӑл шывра темскер йӑлтӑртатнине асӑрхарӗ.

И поднимаясь, заметил, что в воде что-то блеснуло.

III сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Фома хӗвел пайӑркисен вӑййи ҫине пӑхса ларнӑ, вӗсем шывӑн тикӗс тӳремлӗхӗ ҫинче чӗтренсе йӑлтӑртатнине сӑнанӑ, ҫав вӑхӑтрах вӑл калаҫу татӑкӗсене унтан-кунтан тытнӑ, хӑлхана кӗрекен сӑмахсем сывлӑшра вӗлкӗшсе ҫӳрекен тӗксӗм лӗпӗшсем пек туйӑннӑ.

Фома смотрел на игру солнечных лучей, следил, как трепетно они переливались по сладкой равнине вод, и, ловя ухом отрывки разговора, представлял себе слова роем темных мотыльков, суетливо носившихся в воздухе.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Якӑр сӑнчӑрӗсем чӑнкӑртатни тата команда ҫуйӑхни Фомана ыйӑхран вӑратнӑ; вӑл чӳречерен пырса пӑхнӑ та, аякра, сӗмлӗхре, пӗчӗк хӑй ҫутисем йӑлтӑртатнине курнӑ; шыв, ҫу евӗр, хура та ҫӑра пулнӑ — урӑх нимӗн те курӑнман.

Лязг якорных цепей и крики команды разбудили Фому; он посмотрел в окно и увидал: далеко, во тьме, сверкали маленькие огоньки; вода была черна и густа, как масло,--и больше ничего не видать.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ, ывӑлӑм пӑлханса, хӗрӳллӗн сывланине туяттӑм, тӗттӗмре унӑн ярах уҫнӑ куҫӗсем йӑлтӑртатнине кураттӑм.

Я ощущала взволнованное дыхание сына, видела, как поблёскивают в темноте его широко открытые глаза.

«Ан вӗҫсем эс, хура ҫӑхан» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Анчах Эвтибидӑн куҫӗсем усаллан йӑлтӑртатнине, вӑл хӑвӑрт сиксе тӑнине, валесем урлӑ епле утнине курсан, Эномай Эвтибида ҫӑмӑллӑн кӑна аманнине ӑнланса илнӗ.

Но злобный блеск ее глаз в то время, как она удалялась, топча и отталкивая ногами трупы, грудами лежавшие на земле, убедил Эномая в том, что Эвтибида была только ранена, и, вероятно, легко.

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑл кантӑк витӗр хӗвел йӑлтӑртатнине, ӑшшӑн кулакан кукамӑшне, алӑк патӗнче тӑракан савӑнӑҫлӑ амӑшне, юлашкинчен тата пукан хыҫӗ ҫине ҫакса хунӑ формӑллӑ ҫӗнӗ платьине курать.

Видит солнце за окном, улыбающуюся бабушку, весёлую маму в дверях и, наконец, форменное платье на спинке стула.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Шкул патне ҫывхарсан, Спартакпа Эномай смала факел ҫуттинче легионерсен сӑннисем, хӗҫӗсем, шлемӗсем йӑлтӑртатнине асӑрхарӗҫ.

Спартак и Эномай, добравшись до школы, увидели невдалеке от себя пики, копья, мечи и шлемы, сверкавшие в темноте при свете смоляного факела.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Анчах, кунта килсен, эпӗ хӗҫсем йӑлтӑртатнине те, урайӗнче вилесем выртнине те куртӑм.

Но придя сюда, я увидела сверкание мечей и лежащие на полу трупы.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Куҫӗ умӗнче укҫа йӑлтӑртатнине курсанах вӑл унпа мӗн тӑвассине асне илет.

Он знал, как должен поступить, еще раньше, чем подобрал монету.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Ҫупа сӗрнӗ хурҫӑ епле ярӑмӑн-ярӑмӑн йӑлтӑртатнине нумайччен интересленсе пӑхса ларчӗ, унтан ҫавнашкалах таттисӗр шухӑшласа, сивӗ курока хӑпартрӗ.

Долго с интересом наблюдал, как ленточкой отливает смазанная вороненая сталь, и так же серьезно и вдумчиво взвел холодный курок.

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

«Хӗвел йӑлтӑртатнине, уйӑх кӗмӗлленнине курас, ҫумӑр ташланине, ҫил кашланине илтес килет. Тархасшӑн, аннеҫӗм-анне, кӑтарт мана кӑнтӑр ҫутине», — тесе тархасламӗ-ши йӑлӑнса?

Помоги переводом

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл бульвара тухсассӑнах, хӑй хыҫӗнче такамсем кӗрлесе пынине илтнӗ; ҫакна илтсен вӑл ҫутӑран хӳтӗленме аллинчен зонтик туса пӑхма тытӑннӑ; малтан вӑл тусан пӗлӗтне, сӑнӑсем, пӑшалсем йӑлтӑртатнине курнӑ, унтан ӑна тӗрлӗ тумлӑ ҫынсен ушкӑнӗ курӑнса кайнӑ.

Но только что он вышел на бульвар, как услышал за собой какой-то нестройный гул; он остановился и, сделав из руки зонтик от света, начал всматриваться; сначала он увидел облако пыли, блеск пик, ружей, наконец вырезалась нестройная пестрая масса людей.

IV // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней