Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫултан (тĕпĕ: ҫул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑнтӑр енчен куҫпа виҫейми тикӗс улӑх-ҫарансемпе витӗнсе аслӑ ҫултан питӗ аякка кайса ларнӑ ҫав улах станицӑна, Хопер юхан шывӗн кукӑр-макӑр ҫыранӗсемпе урлӑ-пирлӗ яваланса чӑлханнӑскерне, вӑл пӗр самантрах аса илчӗ.

Он живо вспомнил эту глухую, улегшуюся на отшибе от большого шляха станицу, с юга прикрытую ровнехоньким неокидным лугом, опоясанную капризными извивами Хопра.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— …Пӗчӗк чух ҫапла, хӗллесенче, кӑмака ҫине улӑхса выртаттӑм та, асанне (ун чухне вӑл ҫӗр ҫултан та иртнӗччӗ ӗнтӗ!) пӳрнипе хыпашласа ман пуҫра пыйтӑ шыратчӗ.

— …Маленьким был, зимой, бывалоча, заберусь на печку, а бабка моя (ей в те годы за сто перевалило!) ощупкой ищет у меня в голове вшу.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сотня, ҫултан пӑрӑнса, пӗр ҫухрӑмра курӑнса ларакан вӑрман еннелле кайрӗ.

Сотня, свернув с дороги, шла к лесу, видневшемуся в полуверсте расстояния.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей хырӑмсалӑхне тӳрлетсе, йӗнер ҫине ларчӗ, кӗпер урлӑ каҫсан вӑл ҫултан пӑрӑнса, ҫулнӑ хир тӑрӑх тӳрех кайрӗ.

Сергей подтянул подпругу и сел в седло, за мостом он свернул с дороги и поехал напрямик по скошенному полю.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Халӗ ҫулсем тӳрӗ, ҫул ҫинче ҫын нумай, кашни машина е лав кӑнтӑрла та, ҫӗрле те ҫултан аташас ҫук, мӗншӗн тесен ҫул ҫинче Ставрополь тӑнине вӗсем пурте пӗлеҫҫӗ…

Теперь же дороги прямые и людные, и каждая подвода или автомашина, днем ли, ночью ли, не собьется с пути, идет смело: наверняка знает, что на пути — Ставрополь…

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл хӗрсе ҫитсе, хальхи пахча ҫинчен мар, пилӗк ҫултан пулас пахча ҫинчен каҫса кайса калама пуҫларӗ.

Когда же он разволновался и нарисовал сад — нет, не нынешний, а тот, который через пять лет,

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпир кӑҫалах гектартан вӑтӑр центнерне илетпӗр, Алексей Степанович ун пеккине пилӗк ҫултан та кураймӗ, тен…

— Мы уже в этом году возьмем центнеров тридцать, а Алексей Степанович, может, за пять лет этого не достигнет…

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ шухӑшласа хутӑм, — Сергей ашшӗ ҫине йӑлтӑртатса чупкалакан куҫӗсемпе пӑхрӗ, — шухӑшласа хутӑм, ҫак шухӑша пурнӑҫласан, пилӗк ҫултан хӑвӑн станицуна паллаймӑн…

Я такое задумал, — Сергей посмотрел на отца быстрыми, живыми глазами, — такое задумал, что если осуществить все, то через пять лет вы свою станицу не узнаете…

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Пилӗк ҫултан мар, чи нумай виҫӗ ҫултан Усть-Невински станици электричество ҫутипе ҫуталса тӑрӗ.

«Не через пять, а самое большее через три года Усть-Невинская будет залита электрическим светом.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пучахсем хуллен кӑна хумханнӑ, анчах ҫил хускатнипе мар, пӗрчисем сӗткенпе тулнӑран хумханнӑ, — ҫултан инҫерех кайнӑҫем пучахсем вӑйлӑрах хумханнӑ, пучах хумӗ пӗр ҫӗкленсе, пӗр анса, хӗвел ҫинче йӑлкӑшса тӑнӑ.

И колыхались они не от ветра, а оттого, что зерна в них уже наливались молочным соком, — чем дальше от дороги, тем сильнее волновались колосья, тем величественней были их изгибы, тем ярче блестели на солнце то вздымающиеся, то спадающие волны.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Халӗ Гришаткӑна ҫултан аташтараймӑр.

Не собьется теперь Гришатка с пути.

Сакмар хапхи // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Григорий, ҫултан пӑрӑнса, сивӗпе пӑрланса ларнӑ яка та нӳрӗ курӑк ҫийӗн утса кайрӗ.

Сойдя с дороги, Григорий пошел по влажно хрупкой, скованной морозцем траве.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Икҫӗр-виҫҫӗр ҫултан мӗн пуласса пӗлместпӗр эпир, халлӗхе акӑ, утлӑ ҫар…

Что будет через двести — триста лет, мы не знаем, а сейчас, во всяком случае, конница…

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпӗ халӗ 28 ҫултан иртнӗ пулин те, мана сирӗн умӑрта ҫапла калама намӑс мар.

Мне не стыдно признаться вам в этом, даже несмотря на то что мне перевалило за 28.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Акӑ тепӗр ҫултан сирӗн действительнай службӑна каймалла, — ку тӗлте урядник, аллине кролик тӗкӗнчен ҫыхнӑ ҫемҫе перчетке тӑхӑнса, хӑйӗн сӑмахне ҫапла вӗҫлерӗ:

Вот через год идтить вам в действительную, — тут урядник, натягивая на руку пышную, из кроличьего пуха, перчатку, закончил:

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Федотӑн тӗл те витӗр куракан калмӑкла куҫӗ сӑртӑн тӳпинче, типсе кайнӑ хӑмӑр хыткурӑксем ӑшӗнче, ҫултан пӗр ҫур ҫухрӑмра пулӗ, кӑшт ҫеҫ палӑрмалла шӑвӑнакан хир кӑрккисен пуҫӗсене уйӑрса илчӗ.

И на гребне, в коричневом бурьянном сухостое, в полверсте от дороги калмыцкий, наметанно-зоркий глаз Федота различил чуть приметно двигавшиеся головки дроф.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр ҫултан вӗсем хӗл каҫнӑ пӑру пысӑкӑш ӳссе кайнӑ, малтанах Мохов килӗ патӗнче ҫӳрекен хӗрарӑмсен кӗписене турта-турта ҫурнӑ, унтан хӗрарӑмсене ҫӗрте йӑвалантарса пӗҫҫисене туллама вӗреннӗ, Панкратий пупӑн пӑрушӗпе Аптехинсен хӗл каҫарнӑ сысна ҫӳрисене иккӗшне тулласа вӗлернӗ хыҫҫӑн кӑна Сергей Платонович хӑйӗн йыттисене сӑнчӑрласа усрама хушнӑ.

Через год вымахали с годовалого телка ростом, сначала рвали на бабах, ходивших мимо моховского двора, юбки, потом научились валить баб на землю и кусать им ляжки, и только тогда, когда загрызли до смерти телку отца Панкратия да пару атепинских кабанков-зимнухов, Сергей Платонович приказал посадить их на цепь.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тепӗр виҫӗ ҫултан вӑл тырӑ пухмалли магазин уҫнӑ, тата тепӗр ҫулӗнче, малтанхи арӑмӗ вилнӗ хыҫҫӑн, пӑспа ӗҫлекен арман тума тытӑннӑ.

Через три года открыл он хлебную ссыпку, а на другой год после смерти первой жены взялся за постройку паровой мельницы.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич темшӗн сӑхсӑхса илесшӗн пулчӗ, анчах та унӑн типсе кукӑрӑлкаласа ларнӑ пӳрнисем хӗрес палли хунӑ ҫӗртенех ҫурма ҫултан иртрӗҫ те хӑйсен шайне улӑштарчӗҫ: пуҫ пӳрне, хуҫи кӑмӑлне пӑхмасӑрах, ӑнсӑртран шӗвӗр пӳрнепе вӑта пӳрне хушшине хӗсӗнсе кӗчӗ, вара ҫак пӳрнесен намӑссӑр тӗвви кӑвак чекменӗн тавӑрса хунӑ арки айне вӑрӑ пек шӑвӑнса кӗрсе кайрӗ те, шалтан хӗрлӗ пуҫлӑ кӗленчене, пырӗнчен тытса, тулалла туртса кӑларчӗ.

Пантелей Прокофьевич хотел зачем-то перекреститься, но заскорузлые клешнятые пальцы, сложившись в крестное знамение и поднявшись до половины следуемого пути, изменили форму: большой черный ногтистый палец против воли хозяина нечаянно просунулся между указательным и средним, и этот бесстыдный узелок пальцев воровато скользнул за оттопыренную полу синего чекменя, а оттуда извлек схваченную за горло красноголовую бутылку.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий Мелехова тата икӗ ҫултан Хӗвелтухӑҫ Пруссире, Столыпин хули аяккинче, ҫак тӗвве салтса ямашкӑн пӳрнӗ пулнӑ.

Суждено было Григорию Мелехову развязывать этот узелок два года спустя в Восточной Пруссии, под городом Столыпином.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней