Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

турра (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Турра ӗнен ак.

Веруй в Бога.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Манӑн ӗмӗрте пӗрре тӑраниччен пан улми ҫисе курасчӗ», — тесе калас пуль Турра.

Мне бы наесться разочек в жизни яблок», — так, наверное, надо будет сказать Богу.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Ҫук иккен-ха, турра шӗкӗр!

Оказывается, ещё нет, слава богу!

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

— Тавах турра, курмаллине курса ӗлкӗртӗм.

— Слава богу, успел увидеть всё, что было суждено.

Партизан йысна // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 57–62 с.

— Мухтав турра

— Слава богу…

Лайӑх аппа // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 14–18 с.

Турра тав ту чӗрӗ-сывӑ юлнӑшӑн…

Благодари господа бога, что живой остался…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсир турра ӗненнипе ӗненменни те нимех те мар.

— Не важно, верите вы в бога или нет.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир, фронтовиксем, турра пӑрахрӑмӑр, ӑна ватӑ ҫынсемпе хӗрарӑмсем валли кӑна хӑвартӑмӑр.

Мы, фронтовики, отменили бога, оставили его одним старикам да бабам.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тавах-ха турра, аван.

— Слава богу.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тахҫанах турра кӗлтуса пурӑнма вӑхӑт, мана, ав, председатель туса лартрӗҫ…

Богу молиться пора, а меня председателем назначили…

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ урӑхран ҫав ҫӗнӗ туй-шилӗксене каймастӑп та, йытӑ туйӗнче те савӑнӑҫлӑрах, унта хӑть кӗрт аҫисем пӗр-пӗрин тӗкне-ҫӑмне тустараҫҫӗ, ҫуйӗ нумай, кусенче, ав, турра маннӑ шуйттан аҫисен туйӗнче, ни ӗҫни-ҫини, ни тӳпелешни ҫук!

Я теперича на эти новые свадьбы не ходок, на собачьей свадьбе и то веселей, там хоть шерсть кобели один на одном рвут, шуму много, а тут ни выпивки, ни драки, будь они, анафемы, прокляты!

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Илсе кайса пар, чӗппӗм, турра маннӑскерне утиял, вырттӑр витӗнсе.

— Возьми, чадунюшка, одеялу и отнеси ему, анчихристу, нехай накроется.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тав Турра, вӑрҫӑ пуҫланас хӑрушлӑх иртсен пӗр уйӑхран Николай килне таврӑнать.

Слава Богу, через месяц после того, как миновала опасность началы войны Николай возвращается домой.

Ӗҫе чунтан парӑннӑ // Лидия УГАХИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 8 стр.

Асӑн аҫуна, ӗнер каҫалапа чунне турра пачӗ, вилчӗ…

Поминай отца, вчера на вечер отдал богу душу, скончался…

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каҫ пуларахпа Пантелей Прокофьевич ҫуна ҫине утӑпа сӗлӗ майласа хучӗ, ирхине вара илӗм-тилӗмлех тӑлӑп тӑхӑнса ҫиелтен пиҫиххи ҫыхрӗ те, пиҫиххи хушшине алсисене тӗркелесе чиксе, турра пуҫҫапрӗ, кил-йышӗпе сывпуллашрӗ.

С вечера Пантелей Прокофьевич уложил в сани сено и овес, а утром, чуть забрезжил рассвет, надел тулуп, подпоясался, заткнул за кушак голицы, помолился богу и распрощался с семьей.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тавах турра

Слава богу…

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Григорипе мухтанса ахалех турра ҫиллентертӗм, — ӳпкелерӗ хӑйне хӑй Пантелей Прокофьевич, Бесхлебновпа калаҫнине аса илсе.

«Зря я гневил бога — хвалился Григорием, — укорил себя Пантелей Прокофьевич, припомнив разговор с Бесхлебновым.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗмӗр хӑвӑршӑн турра кӗлтутарттарӑр — ан хушӑрах мана хӗнеме!

Заставьте за вас век бога молить не приказывайте меня сечь!

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хутор атаманӗн приказне илсен, Пантелей Прокофьевич карчӑкӗпе, мӑнукӗсемпе тата Дуняшкӑпа васкаса сывпуллашрӗ те, кӗхлеткелесе, урайне чӗркуҫленчӗ, икӗ хутчен турра пуҫҫапрӗ, — турӑшсем ҫинелле пӑхса сӑх-сӑхнӑ хыҫҫӑн ҫапла каларӗ:

Пантелей Прокофьевич, получив от хуторского атамана приказ о явке на сборный пункт, наскоро попрощался со старухой, с внуками и Дуняшкой, кряхтя, опустился на колени, положил два земных поклона, крестясь на иконы, сказал:

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тавах-ха турра, тинех хӑпрӑмӑр халь ҫав вупкӑн ҫуринчен! — ним шухӑшламасӑр хуравларӗ Пантелей Прокофьевич.

И слава богу, что избавились от него, от враженяки! — не задумываясь, отвечал Пантелей Прокофьевич.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней