Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шухӑшлать (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Паян кӗлеткӳне ҫӗклесе пыратӑн-ха, ыран, тен, ӑна таса уйра ҫӑхансем сӑхса пӗтерӗҫ», — шухӑшлать кашниех.

«Нынче носишь шкуру, а завтра, может, вороны будут ее в чистом поле дубить», думал каждый.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Российӑн чапӗпе илемӗ», — йӳҫҫӗн шухӑшлать Листницкий, кукӑр-макӑр ретсемпе умри колонна пуҫӗ ҫине хурланса пӑхса.

«Цвет России», — думал Листницкий, с острой жалостью оглядывая ряды и голову колонны, ломано изогнувшейся по дороге.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Мӗн шухӑшлать ӗнтӗ сирӗн ревком?

— Ну, а ревком ваш что думает?

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗлет умӗнчи стена ҫумне пулӑ тытмалли шаксем ҫакса хунӑ; ҫавсем ҫине пӑхать те Гришака асатте, аллинчи кукӑр туйи ҫине тайӑнса, ҫуркунне ҫывхарса килни тата пулӑ тытмалли хатӗр-хӗтӗрсене юсаса хума кирли ҫинчен шухӑшлать пулмалла.

Снаружи под навесом, на стенах амбара висели вентери; на них глядел дед Гришака, опираясь на костыль, — видно, думал о близкой весне и починке рыболовных снастей.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ҫавӑн чухлӗ халӑх сан ҫинчен шухӑшлать, эсӗ пур — ҫывӑрас тетӗн?

— Сколько людей зараз о тебе думают, а ты — спать?

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кам пӗлет, тем шухӑшлать вӑл.

Кто ж про то знает, что у нее на уме?

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Епле чипер хӑй, — шухӑшлать Грицько, — вӑкӑрсем ҫавах ӑна итлемеҫҫӗ».

«Такая красивая, — думал Грицько, — а быки ее не слушают».

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кондратьев ун ҫинчен мӗн шухӑшланине пӗлместӗп, — эпӗ унпа калаҫман, Хохлаков ун пирки ҫапла шухӑшлать: ӗҫре кашни ҫыннӑн йӑнӑш пулма пултарать, — тет.

Не знаю, что о нем думает Кондратьев, — с ним я еще не говорил, — но Хохлаков отзывается хорошо: «Кто, говорит, ничего не делает, тот не ошибается».

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Паллашнӑ кун Сергей ун ҫинчен пӗр тӗрлӗ шухӑшларӗ, халӗ ӗнтӗ пачах урӑхла шухӑшлать, тата пӑртак вӑхӑт иртсен: «Эпӗ каллех йӑнӑшрӑм», — тейӗ.

В день знакомства с Рубцовым-Емницким Сергей подумал о нем одно, теперь же совсем другое, а пройдет некоторое время, и Сергей, возможно, скажет: «Опять я ошибся».

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫавӑнпа пирӗн роман геройӗ те ун ҫинчен иккӗлле шухӑшлать.

Поэтому и у Сергея сложилось о нем какое-то двойственное, неопределенное мнение.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Стефан Петрович пилӗк ҫуллӑх план пирки мӗн шухӑшлать? — йӗкӗлтенине пӗр пытармасӑр ыйтрӗ Артамашов.

— Ну, Стефан Петрович, что думаете насчет пятилетнего плана? — с усмешкой спросил Артамашов.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫапла каланӑ пулсан, ывӑлӗн тусӗ ӑслӑ ҫын, пурнӑҫ ҫинчен тӗрӗс шухӑшлать, тесе шутлӗччӗ старик.

После этого старик пришел бы к выводу, что приятель его сына — человек рассудительный, а главное, о жизни судит правильно…

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫын тени малашлӑх ҫинчен шухӑшлать, ҫитӗнет, хӑйне килӗшекен ӗҫ суйласа илет, ҫемье ҫавӑрса ача-пӑча ҫитӗнтерет.

Человек думает о будущем, вырастет, выбирает работу, которая ему нравится, заводит семью и воспитывает детей.

Вӗсем Ҫӗнтерӳпе яла таврӑннӑ // Николай Воронцов. «Канаш», 2020.02.14

Хӑй шухӑшлать.

А сам подумал:

Портрет // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

«Мӗнле тус тата?» — шухӑшлать Гришатка.

«Какого это еще дружка?» — подумал Гришатка.

Турӑ чури // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Шухӑшлать Гришатка.

Подумал Гришатка:

Чыс та салам // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Пынӑ май Кар шухӑшлать:

Едет Кар, рассуждает:

Генерал-Кар // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

«Кур-ха ӑна! — шухӑшлать Гришатка. — Ну, ме — эсӗ те лектереймесӗр намӑслан».

«Ах, так! — думает Гришатка. — Ну на — промахнись и ты».

Галие // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

«Эх, Урал, Урал-атте, акӑ ӑҫта ҫитмелле! — шухӑшлать Пугачев.

«Эх, Урал, Урал-батюшка, вот бы куда податься! — размышлял Пугачев.

Урала // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

«Патша-аттемӗр ырӑ, — шухӑшлать Гришатка.

«Добрый царь-батюшка, — подумал Гришатка.

Шашкӑлла выляҫҫӗ // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней