Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ура сăмах пирĕн базăра пур.
Ура (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ура ҫине тӑчӗ, вара, Татьянӑна аллинчен тытса, каларӗ: — ман пата ҫывӑрма пыр.

Она встала на ноги, взяла Татьяну за руку, сказала: — приходи ко мне ночевать.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Куҫлӑх тӑхӑннӑ, аллине кӗнеке тытнӑ Прохор Ненашев лармасть, ура ҫинче тӑрать.

И Прохор Ненашев в очках и с книгой в руках.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Савва ура ҫине тӑрса сӗтел патӗнчен утса кайрӗ.

— Савва поднялся, отошел от стола.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл кула-кула тата кубанкине ӗнси ҫине антарса лартсах айккинелле пӑхса пынинчен, пӗр аллинчи пӳрнисемпе чӗлпӗре ҫӑмӑллӑн пуҫтарса тытнинчен, тепӗр аллипе тытнӑ пушӑпа хӑмсарса пынинчен, йӗнерӗн ура пускӑчисем ҫинче ҫӑмӑллӑн ҫӗкленсе, хура лашине шпорсемпе хистесе пынинчен юланутпа ҫӳресси уншӑн канлӗ те чи кӑмӑла килекен ӗҫ пулнине курма пулать.

По тому, как он поглядывал по сторонам и сбивал на затылок кубанку; по тому, как он собирал в пальцах одной руки поводья, а в другой держал, помахивая, плетку; по тому, как он легко приподымался на стременах и подбадривал вороного коня шпорами, было видно, что верховая езда являлась для него одним лишь наслаждением.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кӑшт вӑхӑт иртсенех виҫӗ юланутҫа, шыв урлӑ каҫса, Яман-Джалга патнелле ҫул тытрӗҫ; вӗсем лашисене пӗрре ҫумӑр вырттарнӑ хӑмӑлпа, тепре ҫырмасемпе тӗмесем хушшинчи сип-симӗс те йӗпе курӑк тӑрӑх уттарчӗҫ: лашасен ура чӗрнийӗсем акӑ ӑҫта шыва кӗрсе тасалчӗҫ те ӗнтӗ!

В это время три всадника взяли путь на Яман-Джалгу; ехали напрямик, то по жухлой, прибитой дождями стерне, то по ложбинам и кустарникам, зеленеющим сочной и росистой отавой; вот уж где выкупались лошадиные копыта!

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Эпир тӑрӑшатпӑр-ҫке, — тесе хирӗҫлесшӗнччӗ Хворостянкин, анчах Кондратьев ҫилленсе пӑхнине курчӗ те, лашине ура кӗлипе тапса илсе, майӗпен тапранса кайрӗ.

«Мы же стараемся», — хотел возразить Хворостянкин, но увидел гневный взгляд Кондратьева, тронул каблуками коня и тихонько отъехал.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Акӑ мӗн, — вӑл ура ҫине тӑчӗ, пиҫиххине турткаларӗ.

Ну, так вот, — он встал, подтянул пояс.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑйӗн помощникӗ лайӑх тумланнипе тата маттур пулнипе савӑнса, Кондратьев пуҫне анчах сулса илчӗ, вара Алеша, ура кӗли ҫинче вӑрт ҫавӑрӑнса, такансемпе епле пулсан та майӗпентерех кӗмсӗртеттерме тӑрӑшса, пӳлӗмрен тухрӗ.

Любуясь и выправкой и молодцеватым видом своего помощника, Кондратьев только кивнул головой, и Алеша, умело повернувшись на каблуках, вышел из комнаты, стараясь как можно тише стучать подковами.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пуҫне сулса вӑл Алешӑна сывлӑх сунчӗ, лешӗ, пӳрнипе хӑвӑрттӑн кубанкӑна тӗксе илчӗ, ура кӗлисене янравлӑн шаклаттарчӗ.

Кивком головы он поздоровался с Алешей, тот притронулся пальцем к курпею кубанки и прищелкнул каблуками.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Николай Петрович епле унта! ура ҫинче-и?

Как там Николай Петрович, на ногах?

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Вӑл ура ҫине тӑчӗ те аллисене сӑтӑркаласа каларӗ:

— Он встал, потер руки и сказал:

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хаҫата ҫырма тӑхта, — терӗ Хворостянкин, ура ҫине тӑрса, анчах куҫӗпе пӑхма хӑраса.

— Погоди в газету писать, — проговорил Хворостянкин боясь взглянуть в глаза и встал.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ирина ура ҫине тӑчӗ, кӗнекесем хунӑ ҫӳлӗк патне пычӗ.

— Ирина встала и подошла к полочке с книгами.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хамӑн ҫӗнӗ ӗҫ ҫинчен шутланӑ чухне авӑ мӗншӗн эпӗ хама час-часах кабинетра мар, лаша ҫинче утланса пынине кураттӑм, — шухӑшлӑн каларӗ те Виктор, сасартӑк ура ҫине тӑчӗ.

— Так вот почему, думая о своей новой работе, я часто видел себя не в кабинете, а на коне, — мечтательно проговорил Виктор и резко встал.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей ура ҫине тӑрса ҫутӑ ҫутрӗ те Виктор патне пычӗ.

Сергей встал, зажег свет и, подойдя к Виктору, сказал:

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ну, питех те лайӑх, — Кондратьев ура ҫине тӑрса: — Канашлу хыҫҫӑн ман пата кӗретӗн те анкета илетӗн, — терӗ Костьӑна.

— Ну вот и отлично, — Кондратьев встал и обратился к Косте: — После совещания зайдешь ко мне и возьмешь анкету…

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хворостянкин кӑкӑрне чышса илчӗ, унтан, ура ҫине тӑрса, кӗрӗк-пиншакне тӑхӑнчӗ.

— Он ударил кулаком в грудь, потом встал, надел полушубок.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗншӗн тесен унта ҫар, — терӗ Сергей, ура ҫине тӑрса.

— Потому, что это армия, — сказал Сергей, вставая.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпӗ сана хӗл каҫа савалатӑп, культура тӗлӗшӗнчен те, политика енӗпе те туптаса, икӗ ура ҫине тӑрататӑп… тет.

«Я, говорит, за зиму обтешу тебя и подкую культурно и политически на обе ноги…»

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Вӑл кулса ячӗ, ура ҫине тӑрса, сӗтел хушшинчен тухрӗ.

— Он рассмеялся, встал и вышел из-за стола.

XXVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней