Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӳлӗ сăмах пирĕн базăра пур.

кӳлӗ (тĕпĕ: кӳлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Лось кӳлӗ патне палланӑ сукмакпа утать.
Лось пошёл к озеру по знакомой дорожке.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӳлӗ еннелле сип-симӗс тӑрнасем вӗҫсе ҫухалчӗҫ.
Пролетели на озеро изумрудные журавли.

Ку — ӗнер марсиан кӳлӗ хӗрринче Аэлита тенӗ хӗрарӑм.
Это была та, кого вчера на озере марсианин назвал Аэлита.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫул кӳлӗ еннелле пӑрӑнчӗ.
Дорожка загибала к озеру.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗнӗ хула, Соацера, ҫак ишӗлчӗксенчен анӑҫарах, йӑлтӑркка кӳлӗ леш енче пуҫланать.
Новый город, Соацера, начинался за сверкающим озером, на запад от этих развалин.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӳлӗ вӗттӗн-вӗттӗн хумланать, вӗреме пуҫларӗ те ун варринчен шывӑн вӑйлӑ юхӑмӗ ҫӗкленчӗ, сарӑлчӗ те пӗрӗнсе тамалчӗ.
Озеро начало ходить зыбью, закипело и из средины его поднялась сильная струя воды, раскинулась и опала.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӳлӗ патнелле анакан ҫул тӑрӑх пӗр урапа анать.
По дороге к пруду спускалась тележка.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Аялта вараланчӑк та таса мар кӳлӗ выртнине курчӗ.
Внизу увидел грязный пруд.

Вӑл кӳлӗ тавра чупса ҫавӑрӑнчӗ те питех те ҫӑра курӑклӑ хире тухрӗ.
Обогнул озеро, вышел на поле с густой травой.

Вунӑ шапа кӳлӗ патнелле хырӑмӗсемпе шаплаттарса кайрӗҫ.
Десять жаб зашлёпали животами к озеру.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьеро нимӗн хирӗҫмесӗр, сӑвӑсем мӑкӑртатса тата такӑна-такӑна, кӳлӗ патнелле сулланчӗ.
Пьеро послушно поплёлся к озеру, бормоча стихи и спотыкаясь.

— Пьеро, кӳлӗ патне кай-ха, шыв илсе кил, — терӗ.
— Пьеро, катись к озеру, принеси воды.

Вӑл тӗмесем тӑрӑх, чавсисемпе хӑмӑшсене сиркелесе, кӳлӗ тавра леш енчи ҫыран хӗрринелле маттурӑн утса каҫрӗ.
И он мужественно зашагал по кочкам, локтями раздвигая камыш, — кругом озера на ту сторону…

Мальвина Буратино ҫапла маттурӑн хушнине илтнӗ хыҫҫӑнах Артемон ҫинчен сиксе анчӗ те, кӗпи аркисене пуҫтарса тытса, кӳлӗ патнелле чупрӗ.
Мальвина, едва только услышала это мужественное распоряжение, соскочила с Артемона и, подобрав платье, побежала к озеру.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Пьеро, хӗрачана алӑран ҫавӑт та, акӑшсем ишсе ҫӳрекен кӳлӗ патнелле чупӑр…
— Пьеро, — закричал он, — бери за руку девчонку, бегите к озеру, где лебеди!..

Ах, мӗн кирлӗ пире, пирӗншӗн пурӗпӗрех мар-и вара, ҫӑраҫҫи кӳлӗ тӗпӗнче выртать…
Ах, не всё ли нам равно — ключик на дне озера…

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Эпӗ кӳлӗ хӗррине ларатӑп.
— Я сяду на берег пруда.

— Кӳлӗ тӗпӗнче тӗлӗнмелле вӑрттӑн ҫӑраҫҫи выртать…
— На дне пруда лежит волшебный ключик…

— Дуремар, эсӗ пирӗн кӳлӗне ан пӑтрат, ан чӑрмантар, пире канлӗ пурӑнма пар, пирӗн кӳлӗ патне урӑх нихҫан та ан кил, уншӑн сана питех те хаклӑ япала пама та хатӗр, — терӗ тимӗр шапа.
— Я готова откупиться от тебя, Дуремар, чтобы ты оставил в покое наш пруд и больше никогда не приходил.

— Юрӗ, ачам, эсӗ кунта лар-ха, эпӗ кӳлӗ тӗпӗнче ҫӳресе пӑхам, тен, пӗрер усӑллӑ япала тупӑп-и, — терӗ.
— Что ж, посиди тут, человечек, а я поползаю по дну — может быть, найду одну полезную вещицу.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика