Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ура сăмах пирĕн базăра пур.
Ура (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Резинӑпа ҫыхнипе шӑйӑрӑлса кайнӑ ура хырӑмӗсене шыв кӑтӑкласа илчӗ те, Аксинья Степан лагерьтен таврӑннӑранпа пӗрремӗш хут вӑраххӑн, шанчӑксӑррӑн кулса ячӗ.

Вода защекотала натертые подвязками икры, и Аксинья в первый раз после приезда Степана засмеялась, тихо и неуверенно.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий куҫӗсем ӑна пӗр самантрах пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫитиех сӑнаса, тӗрӗслесе тухрӗҫ.

Григорьевы глаза в минуту обежали всю ее — с головы до высоких красивых ног.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан пӳрт варрине табак туртма тӑчӗ, ҫавӑнпа та арӑмӗ ик ура ҫине тӑнине сиссе те юлаймарӗ.

Закуривал Степан посреди хаты и прозевал, как поднялась Аксинья в дыбки.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑрани ура ҫине тӑратрӗ-и Аксинйӑна е хӗрарӑм чӑтӑмлӑхӗ ҫӗклерӗ-и, анчах та вӑл вӑй илчӗ, сывлӑш ҫавӑрчӗ, тӑват ура тӑррин тӑчӗ.

Страх ли поднял Аксинью, или снесла бабья живучая натура, но она отлежалась, отдышалась, встала на четвереньки.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ура сасси алӑк умӗнчех…

Шаги у самой двери…

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ура сасси пӑлтӑрта та…

Шаги в сенцах…

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Крыльца тӑрӑх ура сассисем…

По крыльцу шаги…

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дроздиха тӑвара ура айӗнчи нӳрӗ хӑйӑр ҫине тӑкрӗ, шывалла сапрӗ, юлашкине — Аксинья хӗвне ячӗ.

Дроздиха посыпала солью влажную песчаную россыпь под ногами, сыпанула в воду, остатки — Аксинье за пазуху.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ура сассисем те лӑпланаҫҫӗ.

Смолкают и шаги.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан лашине аран-аран йӑтса ура ҫине тӑратрӗҫ.

С трудом подняли Степанова коня на ноги.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Крыльцара ура сассисем кӗптӗртетсе илчӗҫ те лӑпланчӗҫ.

По крыльцу протарахтели шаги и стихли.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька ун хыҫҫӑн ура йӗрӗпех ҫӳрет, ҫиллипеле иксӳленсе, татах каласа кӑтартать:

Митька ходил за ним по пятам; заикаясь от злобы, рассказывал:

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ирхине Аксинйӑн ҫӑмӑлланас умӗнхи асапсем пуҫланнӑ, кӑнтӑр тӗлне, ача ҫуралас умӗн пӗр сехет маларах, ура ҫинче ҫӳренӗ ҫӗртех кивӗ вите алӑкӗ умӗнче амӑшӗ вилсе выртнӑ.

Утром у Аксиньи начались предродовые схватки, а к полудню, за час до появления ребенка, свекровь умерла на ходу, возле дверей старой конюшни.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Христоня аршӑн тӑршшӗ ҫара ура лаппине касмалла хурать, Степан татах ҫӗнӗрен пуҫласса кӗтет.

Христоня кладет на ребро аршинную босую ступню, ожидает, пока Степан начнет вновь.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӳршӗсен сакӑр ҫулхи ачи Мишка хӑрах ура вӗҫҫӗн куклене-куклене сиккелет, — пуҫӗнче ашшӗн картузӗ, виҫесӗр пысӑк пирки ҫамки урлах анса ларнӑскер, пӗтерӗнсе кӑна тӑрать.

Соседский восьмилеток Мишка приседал на одной ноге, — на голове у него, закрывая ему глаза, кружился непомерно просторный отцовский картуз.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫыр хӗррине аннӑ чух ӑна чарасшӑнччӗ вӑл, анчах лаши ура ҫемминчен аташса, хӑвӑртлама пуҫларӗ, унтан анаталла сиккипе анса кайрӗ.

У спуска хотел придержать, но конь сбился с ноги, зачастил, пошел под гору намётом.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Урам енчи крыльцара ура сассисем илтӗнчӗҫ.

С улицы по крыльцу шаги.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ура тупанӗсенчи ӳчӗ кӑна сӗт тӗслӗрех саралса тӑрать.

Лишь на круглых пятках кожа молочно желтела.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫара ура хырӑмӗсен атлас пек шурӑ тӗсӗ ӑна тӗлӗнтерсех пӑрахрӗ.

Он дивился атласной белизне оголенных икр.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сехри хӑпнипе асатте ҫаврӑнса пӑхрӗ: турӑ ҫырлахтӑрах, каҫӗ мӗнле! ҫӑлтӑрсем те, уйӑх та ҫук; йӗри-тавра тарӑн шӑтӑксем; ура айӗнче тӗпсӗр шырлан; ҫӳлте, пуҫ тӗлӗнче, ту усӑнса тӑрать, халь-халь татӑлса анать тейӗн! пӑхать асатте, ту хыҫӗнчен темле хӑрушла сӑн-пит куҫ хӗссе пӑхать: у! у! сӑмси — тимӗрҫӗ лаҫҫинчи вӗркӗч пек; сӑмси шӑтӑкӗсем — кашнине пӗрер витре шыв тултар хуть! тутисем, тупата, икӗ пысӑк каска пек!

Со страхом оборотился он: боже ты мой, какая ночь! ни звезд, ни месяца; вокруг провалы; под ногами круча без дна; над головою свесилась гора и вот-вот, кажись, так и хочет оборваться на него! и чудится деду, что из-за нее мигает какая-то харя: у! у! нос — как мех в кузнице; ноздри — хоть по ведру воды влей в каждую! губы, ей-богу, как две колоды!

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней