Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ура сăмах пирĕн базăра пур.
Ура (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан, тахӑш минутра ҫав тери уҫҫӑн тӑн килсе кӗрсен, ура ҫине тӑма хӑтланчӗ, анчах пултараймарӗ, куҫҫулпе йӗпенсе, ыратнипе илемсӗрленсе кайнӑ пичӗпе хӑй патне пырса кӗпӗрленнӗ казаксем еннелле ҫаврӑнса, тискеррӗн тухакан халсӑр сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ:

Потом, в какую-то минуту чудовищного просветления, попытался встать, но не смог и, повернувшись мокрым от слез, изуродованным болью лицом к столпившимся вокруг него казакам, крикнул надорванным, дико прозвучавшим голосом:

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ача вӑййи ку», — ӑшра шухӑшласа илчӗ те Григорий ура ҫине сиксе тӑчӗ.

«Ребячья игра», — мысленно проговорил Григорий и легко вскочил с кровати.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сулахай сулӑмлӑ казаксем, Донран яланлӑхах уйрӑлса, хӑйсем патӗнче коммунистсемсӗр совет влаҫӗ майлӑ власть туса хума вӑрттӑн ӗмӗтленекенскерсем, Донец еннелле кайса Дон ҫарӗпе пӗрлешес пирки уҫҫӑнах шухӑшлакан Кудинов ура лартма хатӗрленеҫҫӗ.

Против Кудинова, открыто выражавшего желание идти к Донцу и соединиться с Донской армией, плелась интрига лево настроенными казаками, втайне мечтавшими об окончательном отделении от Дона и образовании у себя некоего подобия Советской власти без коммунистов.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм куҫ хӑрпӑкӗсене ҫӗклерӗ, ҫенӗкре шавласа калаҫнине тата ура сассисене тӑнланӑ май, Григорий ҫинелле ҫаврака хӑмӑр куҫӗсемпе кулса пӑхрӗ.

Она подняла ресницы, улыбнулась Григорию круглыми карими глазами, вслушиваясь в гомон и стук шагов в сенцах:

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий Прохорпа пӗрле пӗр минут пулӗ, улӑмпа утӑ кабанӗсем патӗнчен ҫаврӑнса, ура айӗнче кантӑк пек чанклатакан пӑрлӑ чие сачӗпе пычӗ.

Минут пять Григорий ехал с Прохором мимо прикладков соломы и сена, потом по голому, стеклянно-звонкому вишневому саду.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗҫессе вӑл нумай ӗҫрӗ, анчах виҫерен тухмарӗ, ура ҫинче ҫирӗпех тӑчӗ.

Пил он много, но не перепивал через край, на ногах всегда был тверд.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр вунпилӗк минутран хӗрлисен Забуруннӑй патӗнчи пулемечӗ сасартӑк шӑпланчӗ те, ҫав самантрах кӗскен «ура» кӑшкӑрни илтӗнсе кайрӗ.

Через четверть часа возле Забурунного пулемет красных внезапно умолк, и сейчас же вспыхнуло короткое «ура».

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан тӳрех аялтан, чие сачӗсемпе шыв хӗрринчи хӑвасен ҫӑра чӑтлӑхӗсем хушшинчен, унта-кунта «ура» кӑшкӑрни, винтовкӑсемпе кӗрӗслеттере-кӗрӗслеттере пени илтӗнсе кайрӗ.

И сейчас же снизу, из густых зарослей вишневых садов и левад, донеслось недружное «ура», трескучая зыбь винтовочных выстрелов.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пӑр ура айӗнчех лаштӑр анса кайма пултарать.

— Лед, того гляди, поломает.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл… — унтан пӳлӗнсе тӑчӗ, пиҫиххийӗ ҫумӗнчи хура кӗмӗл тӗслӗ ункӑна пӳрнисемпе выляткаласа ура ҫине тӑчӗ те, Алексеевски станица хыпарҫи ҫине пӑхса, ҫапла каларӗ:

Он… — и замялся, повертел черненого серебра бирюльку на пояске, сказал, вставая и обращаясь к гонцу Алексеевской станицы:

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ура ҫине те сиксе тӑнӑччӗ, анчах тимлесерех пӑхрӗ те ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ: вилӗ куҫҫулӗ мар, ӑшӑпа ирӗлнӗ кӑтра ҫӳҫ тӗпекӗ ҫинчен Петро ҫамки ҫине шыв тумламӗ ӳкнӗ-мӗн, ҫавӑ ун питҫӑмартийӗ тӑрӑх майӗпен юхса анать иккен.

Григорий даже вскочил, но, всмотревшись внимательней, вздохнул облегченно: не мертвая слеза, а капелька с оттаявшего курчавого чуба упала Петру на лоб, медленно скатилась по щеке.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫан-ҫурӑмӗ шултран сиксе чӗтреме пуҫланипе Мишкӑна, ура ҫинче тытӑнса тӑраймасӑр, кӗҫ-вӗҫ ҫӗре тӗшӗрӗлсе ӳкес пек туйӑнчӗ.

Такая крупная дрожь забила Мишкино тело, что казалось — он не устоит на ногах, упадет.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑш-пӗр командирсем кулса ячӗҫ, анчах командующи чысне хӳтӗлеме нихӑшӗ те ура ҫине тӑмарӗ.

Кое-кто из командиров улыбнулся, но чести командующего защитить никто не встал.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, юнланса пӗтнӗ бинтлӑ аллине тытса, ура ҫине тӑчӗ.

Он встал, придерживая руку на окровавленной повязке.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кривской хуторӗ пире ытти хуторсене ура ҫине тӑратма ячӗ.

Хутор Кривской послал нас подымать хутора.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ав кам иккен… — тиф хыҫҫӑн тин ҫеҫ ура ҫине тӑнӑ Степан халсӑр сасӑпа калаҫать.

— Вон это кто… — Степан, только что поднявшийся после тифа, говорил расслабленным голосом.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка ура ҫине тӑчӗ, итлесе пӑхрӗ.

Мишка встал на ноги, прислушался.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ура ҫине тӑнӑ чух ҫӳҫӗ пушшех чаларса кӑвакарнӑ, хӑйӗнчен, лаша скелечӗ пек, шӑмми кӑна тӑрса юлнӑ.

Встал еще больше поседевший, мослаковатый, как конский скелет.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Виҫҫӗмӗшне — ура ҫинче ҫӳрекен пулсан».

А третий — как только подымется на ноги».

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ура айӗнче пасарса кӳпченӗ хӗрлӗ хӑва тураттисем ҫӑтӑртатаҫҫӗ.

Краснотал, опушенный инеем, хрустел под ногами.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней