Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑван сăмах пирĕн базăра пур.
тӑван (тĕпĕ: тӑван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑван ял.

Родная деревня.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑван кӗтес.

Родной уголок.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑван ялна ҫит те пур ырӑ хыпар-хӑнара халӑха пӗлтерсе ҫӳре.

— Вот поезжай в родную деревню и расскажи землякам добрые вести.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ну, каччӑ, — терӗ ӑна пӗррехинче Василий Петрович, — тӑван ялна ытла тунсӑхласа ҫитрӗн пуль?

— Ну, парень, — сказал как-то однажды Василий Петрович, — вижу, стосковался ты по родной сторонке?

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Илья, эпир сана мӗн май килнӗ таран пулӑшса тӑрӑпӑр; вӗренсе асла тух, тӑван халӑха сӑвантаракан ҫын пул.

— А мы тебе, Ильяс, как можем — поможем, так что учись, становись большим человеком на радость добрым людям.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Вӗреннӗ ҫын вӑл пӗтӗм пурнӑҫ йӗркине тӗрӗс ӑнланакан пулать, вӑл хурапа шурра уйӑрма пултарать, вӑл тӑван халӑха усӑ кӑтартать, пуриншӗн те ырӑ тума тӑрӑшать…

Ученый человек правильно понимает весь порядок жизни, умеет отличать черное от белого, он приносит пользу родному народу, старается для всех творить добро.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑван ашшӗ патӗнчен тарчӗ!

Это ж надо — от родного отца сбежать!

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑмака хӗрринчи сарлака сак ҫинче Пимерсел ачи Михайла, иккӗмӗш класра вӗренекенскер, Палля старике вӑл таҫтан тӑван килет.

Возле печки на широкой скамье устроился мальчик из второго класса, дальний родственник Палли — Михайла.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тухтар тете, тунсӑхларӑн пуль тӑван яла курас килнипе?

— Дядя Тухтар, а ты небось тоже скучаешь по родной деревне?

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук пӑртак шухӑша кайса тӑчӗ, Тухтара куҫран пӑхрӗ, тӑван пек ҫывӑх курать ӑна.

Тимрук снова задумался, глядя прямо Тухтару в глаза, он же ему ближе чем родной!

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла тусан ҫеҫ эпир выҫӑхман пулӑттӑмӑр, тӑван кил-йыша сиплӗрех тытнӑ пулӑттӑмӑр, куҫӑмӑрсем ҫуталнӑ пулӗччӗҫ, ӗҫлес кӑмӑл ҫӗкленӗччӗ, чӗре уҫӑлӗччӗ, чун савӑнеччӗ.

Только тогда мы перестанем страдать, и глаза наши раскроются, сердца оттают, души воскреснут к новой жизни.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кунта эпир тӑван патне ҫӳренӗ пек килӗпӗр те, кайӑпӑр та.

— Вы ведь нас встречаете и провожаете как родных.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗлӗш те, тӑван та ҫук кунта.

— Ни родных, ни знакомых здесь у меня нет.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунта мӗнле ӗҫ пынине тӑван ялйышне пӗлтересшӗн мар-ҫке вӑл.

К тому же он ведь держит все в секрете от односельчан.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗчӗкскер мӗншӗн тӑван ҫуртран пистӗр?

Зачем ему, маленькому, отбиваться от дома?

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс иртӗхнӗ-ха, тӑван ҫуртран писнӗ терӗ вӑл.

О том, что Ильяс, мол, отбился от дома, избаловался?..

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑллӗн алли-ури те халь тасарах, чӗрнисене кӗскетсе каснӑ, пӑхасса ҫивӗч пӑхать, тӑван тетӗшне темшӗн шанман пек.

Руки у него тоже другие — ногти коротко острижены, чистые, и глядит он по-другому — строго и недоверчиво…

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аякка тухса ҫӳресси уншӑн тем мар, тӑван ялӗнчен хӑй хӑҫан тухса кайнине те астумасть, Пӑва таврашӗнчех кулленхи ӗҫпе тӑрмашса пурӑнать.

А странствовать ему не впервой — он поди и не помнит, когда ушел из родной деревни, в Буинске он пробавляется поденной работой.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тахҫан ҫав хӑйсен патӗнчи Ярслав вӑрманӗ хӗрринче кирпӗч ҫапма пулать тенине вӑл тӑван ялӗнчех илтнӗччӗ-ха.

Когда-то он и сам в своей деревне слышал, что возле Ярославки можно, мол, кирпичи делать.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑван ялӗ ашшӗ ячӗпе сивӗтет, пушаннӑ хир ӑна пӗркесе ӑшӑтас ҫук, тӗксӗм ҫырма-ҫатра ун валли канӑҫ кӗтесӗ хатӗрлемен.

Родная деревня стала ему постылой из-за отца, пустые поля не согреют его, и в глубоком овраге нет для него уютного гнездышка…

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней