Поиск

Шырав ĕçĕ:

хамӑн (тĕпĕ: хам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

«Тен, хамӑн аташса кайнӑ путекӗме киле илсе таврӑнса пулмӗ-ши?» — тесе шухӑшланӑ станца пуҫлӑхӗ.
«Авось, — думал смотритель, — приведу я домой заблудшую овечку мою».

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Эпӗ хам та, ватӑ ухмах, тӑранайми пӑхаттӑм, тӑранайми хӗпӗртеттӗм; мӗн тери юратман-ши эпӗ хамӑн Дуньӑна; мӗн чухлӗ ачашламан-ши хамӑн хӗрӗме; мӗн тери лайӑхчӗ унӑн пурӑнӑҫӗ!
А я-то, старый дурак, не нагляжусь, бывало, не нарадуюсь; уж я ли не любил моей Дуни, я ль не лелеял моего дитяти; уж ей ли не было житье?

Анчах эпӗ хамӑн повеҫех пуҫлам-ха.
Но обращаюсь к моей повести.

Пурӑнӑҫри ӗҫсем пире пӗр вӑхӑтра ҫывхартрӗҫ, ҫавӑн ҫинчен эпӗ халӗ хамӑн савнӑ вулкансемпе калаҫасшӑн.
Обстоятельства некогда сблизили нас, и об нем-то намерен я теперь побеседовать с любезными читателями.

Эсӗ пит хӑраса ӳкрен, кайса пӗр стакан шыв ӗҫ те пирӗн пата кил. Эпӗ сана хамӑн авалхи туспа, юлташпа паллаштарӑп», — терӗм.
Как же ты перепугалась! поди, выпей стакан воды и приди к нам; я представлю тебе старинного друга и товарища».

II // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

«Ҫавах, манӑн сана пемелле, эпӗ хамӑн пистолета пушатма килтӗм. Эсӗ хатӗр-и?» — терӗ вӑл.
— «Так точно, — продолжал он, — выстрел за мною; я приехал разрядить мой пистолет; готов ли ты?»

«Силвио!» — тесе кӑшкӑрса ятӑм та эпӗ, сасартӑках хамӑн ҫӳҫ-пуҫ вирелле тӑнине сисрӗм.
«Сильвио!» — закричал я, и признаюсь, я почувствовал, как волоса стали вдруг на мне дыбом.

Хамӑн чухӑн кӗтесре пуян пурӑнӑҫа манса, тата ҫын пуянлӑхне тахҫантанпах курмасӑр пурӑнса, эпӗ, хӑракаласа, граф килессе, провинцирен министр патне ыйтупа пынӑ ҫын пекех, кӗтсе тӑратӑп.
Отвыкнув от роскоши в бедном углу моем и уже давно не видав чужого богатства, я оробел и ждал графа с каким-то трепетом, как проситель из провинции ждет выхода министра.

Акӑ хамӑн кӳршӗре те ҫавӑн пек ӗҫке ернӗ улпутсем иккӗ-виҫҫӗ пур, вӗсемсӗр пуҫне урӑх никамах та ҫук.
Близких соседей около меня не было, кроме двух или трех горьких.

Хуҫалӑхра ӗҫленӗ майӑн эпӗ хамӑн ӗлӗкхи шавлӑ та нимӗн шухӑшсӑр пурӑнӑҫа хуллен те пулин час-часах аса илкелеттӗм.
Занимаясь хозяйством, я не переставал тихонько воздыхать о прежней моей шумной и беззаботной жизни.

Хамӑн тӑшмана тӳсме ҫук вӗчӗрхенсе кӗтетӗп.
С неизъяснимым нетерпением ожидал я моего противника.

I // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Эпӗ сӑмах хунӑ вырӑнта хамӑн виҫӗ секундантпа тӑратӑп.
Я стоял на назначенном месте с моими тремя секундантами.

Ҫапла ӗнтӗ, Ырӑ Ҫыннӑм, хамӑн кӳршӗ тата тусам пулнӑ ҫыннӑн пурӑнӑҫӗ, ӗҫӗсем, кӑмӑлӗ тата сӑн-сӑпачӗ ҫинчен эпӗ астуса илме пултарнисем ҫаксем пулаҫҫӗ.
Вот, милостивый государь мой, всё, что мог я припомнить касательно образа жизни, занятий, нрава и наружности покойного соседа и приятеля моего.

Издательрен // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Вӗсем пулӑшнипе эпӗ унпа хамӑн малашне мӗн тумалли ҫинчен пӑртак калаҫса татӑлтӑм.
С ее помощью я частично согласовал с ним свои дальнейшие шаги.

VIII сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Юлашкинчен — эпӗ, агитпропщик, журналист, хамӑн сисӗм ҫине шанакан ҫын, кӑштах фантазер тата — шайланмаллӑх — скептик пулнӑ.
И я – агитпропщик, журналист, полагающийся на свой нюх, немного фантазер с долей критицизма – для равновесия.

Хамӑн юлашки сӑмахсене ҫыратӑп.
Пишу свое последнее показание.

Эпӗ хамӑн портретсене ӳкерме Елинексенчен — упӑшкипе арӑмӗнчен, ахаль чухне никам та паттӑрсем тесе шутлама пултарайман паллӑ мар ҫынсенчен пуҫларӑм.
Я начал свои портреты с четы Елинеков, простых людей, в которых в обычное время никто бы не увидел героев.

1943 ҫулхи майӑн 22-мӗшӗ // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Манӑн Панкрацра пурӑнмалли нумай юлмарӗ, ҫав вӑхӑтра эпӗ хамӑн репортажа кирлӗ пек йӗркене кӗртме ӗлкӗрейместӗп ӗнтӗ.
За недолгий срок, который я еще пробуду в тюрьме Панкрац, мне уже не удастся сделать этот репортаж таким, каким бы мне хотелось.

Эпӗ хамӑн ӗҫе вӗҫне ҫитереймерӗм, мӗншӗн тесен вӗсен чеелӗхсӗр пуҫне пуртӑ та пур.
Я не смог закончить своё дело только потому, что у них, кроме хитрости, есть еще и топор.

Вунвиҫӗ уйӑх хушши эпӗ хамӑн пурнӑҫшӑн тата юлташсен пурнӑҫӗшӗн кӗрешрӗм.
Тринадцать месяцев боролся я за жизнь товарищей и за свою.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика