Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тытрӗ (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл чӑнласах Петро карабинне илчӗ; сылтӑм урипе чӗркуҫленчӗ те пӑшал кӗпчекне арҫынла хӑюллӑн кӑкӑрӗнчен ҫӳлерехе, ҫинҫе хулпуҫҫийӗ ҫумне хӗстерсе тытрӗ, икӗ хутчен персе ячӗ.

Она и в самом деле взяла Петров карабин; с колена, по-мужски, уверенно прижав приклад к вершине груди, к узкому плечу, два раза выстрелила.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юланут лашине Григорий ҫине тытрӗ.

Всадник повернул коня, направляя его на Григория.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ҫакӑн пек шухӑш тытрӗ : юланутсене кӑшкӑрса сасӑ памалла та, вӗсем ниҫталла кайма аптӑраса пӗр ҫӗре кӗпӗрленсен, — пеме тытӑнмалла.

У него уже созрело решение: окликнуть едущих и, когда они в замешательстве собьются в кучу, открыть огонь.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑна питне-куҫне шӑмарса пӑрахнӑ Христоня хыҫалтан ыталаса тытрӗ, мӑкӑртатса илчӗ:

Его сзади обнял нахмуренный Христоня, буркнул:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, кӑмака ҫумне тӗршӗннӗ Аксинья ҫинелле пӑхасшӑн мар тӑрӑшса, Степана гимнастерка ҫаннинчен тытрӗ, картах хӑй патнелле туртрӗ.

Григорий, стараясь не глядеть на прижавшуюся к печке Аксинью, взял Степана за рукав гимнастерки, рванул к себе.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хулӑн сасси пӳлӗнчӗ, аллипе Мишкӑна ҫурӑмӗнчен ыталаса тытрӗ.

Бас его сорвался, руки облапили Мишкину спину.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Антип, ӗсӗкле-ӗсӗкле, ун патне талхӑрса пычӗ, кӑкӑрӗнчен ярса тытрӗ:

На него, рыдая, кидался, хватал за грудки Антип:

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Емельян Дон урлӑ каҫакан вырӑнта тилхеписене карӑнтарса тытрӗ, ҫилпе хӗрелсе кайнӑ пичӗпе Кошевой еннелле ҫаврӑнчӗ; — Мӗн тӑвас-ха?

Но на переезде Емельян натянул вожжи, повернул опаленное ветром лицо к Кошевому: — Что делать?

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑнпа та Емельян лашисене кӳлӗ урлӑ тӳрех вӑрманалла тытрӗ.

И поэтому Емельян повернул через озеро в лес.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Черничкин чуптарса пынӑ ҫӗртех лаши ҫинчен сикрӗ; чӗлпӗрне алӑран ямасӑр винтовкине хывса тытрӗ те кӗрт хыҫне тӗрӗнсе выртрӗ.

С лошади Черничкин прыгнул на ходу; придерживая повод, снял винтовку, прилег под сугроб.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл та, Иван Алексеевича кура, хӗрлӗ тӑрӑллӑ мулаххайне хывса тытрӗ, хыттӑн каларӗ:

Он, по примеру Ивана Алексеевича, тоже снял свой красноверхий малахай, громко сказал:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Асӑрхамасӑр вырӑнсӑр сӑмах каласа ярасран хӑранӑ пек, аллипе вӑл ваттине кура мар хӑвӑрт тутине хупласа тытрӗ, сӗтел ҫумне тӗренсе тӑчӗ.

Словно боясь проговориться, дед Гришака проворным, не стариковским движением поднес руку до рта, привалился к столу.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лукинична Петро аллинчен яра-яра тытрӗ, ӑсран тухнӑ пек кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртарӗ.

Лукинична хватала руки Петра, обезумело прижимала их к груди.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унччен кӑвак ҫӑмлӑ кӑкӑрне аллипе лӑпкӑн сӑтӑркаласа тӑснӑ пек курӑннӑ Штокман Иван Алексеевича гимнастерка ҫухинчен ҫатӑрласа тытрӗ те, хӑй патне туртса, халӗ ӗнтӗ ахаль калаҫса мар, ӳслӗкне ирттерсе яма хӑтланса, хыттӑн хӑркӑлтатрӗ:

Штокман, до этого с кажущимся спокойствием потиравший ладонью крытую седоватым волосом грудь, вспыхнул, с силой схватил Ивана Алексеевича за ворот гимнастерки и, притягивая его к себе, уже не говорил, а хрипел, подавляя кашель:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мана хӑйпе тан ҫын вырӑнне хурса алӑ тытрӗ, ларма сӗнчӗ…

Мне руку, как ровне, дал, посадил…

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лукинична казаксем патне пырса ларчӗ, хуйхӑллӑн чавсаланса янахне тытрӗ.

Лукинична подсела к казакам, горестно подперлась.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Гришака асатте ал тупанне хӑлхи патне тытрӗ.

Дед Гришака приставил к уху ладонь.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Никама кирлӗ мар кивӗ хӑях купи ӑшӗнче ҫӗр каҫма шут тытрӗ.

Ночевать решил в брошенной копне сухого чакана.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл хӗллехи суратсем патнелле ҫул тытрӗ, анчах, шикленнипе, вӗсенчен иртсе кайрӗ, апат шырама тухнӑ мулкач пек, вӑрахчен ура йӗрӗсене пӑтраштарса ҫӳрерӗ.

Направился к зимним скирдам, но, из опаски, миновал их, долго, как заяц на жировке, вязал петли следов.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, эхлетсе илсе, ӑна ҫатӑрах ал сыппинчен лӑчӑртаса тытрӗ, хӑрушла вӑйпа хулпуҫҫийӗ ҫине ывӑтрӗ, пӗшкӗнчӗ те, тахҫантанпах пӗлнӗ ӑслайпа йывӑр кӗлеткене хӑй урлӑ ҫӗклесе ҫапнӑ май, унӑн аллине картах аялалла туртрӗ, чавса тӗлӗнсе шӑмӑ сыппи сикнине нӑтӑрт! тунӑ сасӑран туйрӗ.

Крякнув, он сжал ее в запястье, со страшной силой кинул себе на правое плечо, нагнулся и, перебрасывая издавна знакомым приемом тяжелое тело через себя, рванул руку книзу, ощущая по хрустящему звуку, как в локте ломаются суставы.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней