Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗтерет (тĕпĕ: пӗтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗн туса ҫӳрет, мур пӗлсе пӗтерет!..

И чего ходить, черт его знает!..

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ман урлӑ мар, хӑй, тата манран ытларах пӗлни пӗтерет те ӗнтӗ.

Вот в том и дело, что не через меня, а сам, и гораздо больше, чем я.

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

вӗсенчен кашниех лӑпӑр-лапӑр япала вырӑнне лайӑх япалапа усӑ курать, ҫапах та ӑна туянма укҫа икӗ хут сахал пӗтерет.

что каждая из них пользуется хорошею вещью вместо дрянной и все-таки имеет вдвое меньше расхода на эту вещь.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫук, пӗр хамӑн ҫеҫ шутланакан, унсӑр ниепле те пурӑнма май пулман ӗҫ кирлӗ, маншӑн, ман пурнӑҫшӑн, пурӑнма кирлӗ япаласемшӗн, ман пурнӑҫри пур лару-тӑрушӑн, манӑн пур шӑпамшӑн кирлӗ япаласенчен чи кирлӗрех ӗҫ кирлӗ; вӑйлӑ туйӑмпа кӗрешнӗ чухне пӗр вӑл ҫеҫ тӗрев пулма пултарать, вӑйлӑ туйӑм пурнӑҫран пӗр ӑна ҫеҫ хӗссе кӑлараймасть, вӑйлӑ туйӑма вӑл хӑй пӗтерет, пӗр вӑл ҫеҫ вӑй, кану парать.

Нет, нужно личное дело, необходимое дело, от которого зависела бы собственная жизнь, такое дело, которое лично для меня, для моего образа жизни, для моих средств к жизни, для всего моего положения в жизни, для всей моей судьбы было бы важнее всех моих увлечений страстью; только такое дело может служить опорою в борьбе со страстью, только оно не вытесняется из жизни страстью, а само заглушает страсть, только оно дает силу и отдых.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ҫук, вӑл хӑвӑрт тумланать, пӗр минутрах, анчах вӑл нумайччен выляса шыва чӑмпӑлтаттарса выртать, вӑл шывра чӑмпӑлтаттарса выляма юратать, унтан вара нумайччен ҫӳҫне тураса якатать, — ҫук, нумайччен тураса лармасть, кӑна вӑл пӗр минутрах тураса пӗтерет, вӑл нумайччен ҫӳҫӗпе ашкӑнса ларать, мӗншӗн тесен вӑл хӑйӗн ҫӳҫне юратать; сӑмах майӗн каласан, вӑл туалетӑн чӑн-чӑн ӗҫӗсенчен пӗринпе, пушмаксем тӑхӑнассипе те, нумайччен ларать: унӑн пушмакӗсем питӗ лайӑх; вӑл пӗртте вӗҫкӗнленсе тумланса ҫӳремест, анчах пушмаксем уншӑн ҫунса тӑраканнисем кӑна пулччӑр.

— Нет, она одевается скоро, в одну минуту, но она долго плещется в воде, она любит плескаться, и потом долго причесывает волосы, — нет, не причесывает долго, это она делает в одну минуту, а долго так шалит ими, потому что она любит свои волосы; впрочем, иногда долго занимается она и одною из настоящих статей туалета — надеванием ботинок: у ней отличные ботинки; она одевается очень скромно, но ботинки ее страсть.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Лопухова хытӑ вӑрҫса тӑкаҫҫӗ, вӑл хӑй икӗ хут ытларах вӑрҫса пӗтерет те Серж патне тухса каять.

Лопухову наговорили грубостей, он наговорил их вдвое и отправился к Сержу.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ватса пӗтерет хӑйне, мур илесшӗ!»

Изуродует себя, проклятая!»

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мӗншӗн тесен, мана лериги пӗтерет, ҫӗр ҫӑттӑрччӗ ӑна!

Да потому, что леригия меня заела, будь она трижды проклята!

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпӗ, калас пулать, Макарушка Нагульнов килӗнче ҫуралнӑ пекех, эпир унпа пи-ит пысӑк туссем пулнине эсир, кунта ларакансем, пурте пӗлетӗр ӗнтӗ, ҫавӑнпа эпӗ унтан, ывӑҫа мӗн чухлӗ кӗрет, ҫавӑн чухлӗ тӗрлӗ пӗлӳ ӑсса илетӗп: каҫсенче е хулӑн та кирлӗ, картинӑсӑр кӗнекесем, е словарь вулатӑп, ӑслӑ сӑмахсене аса илме хӑтланатӑп, анчах кунта манӑн ватлӑх пӗтерет, ҫӗр ҫӑттӑрччӗ ӑна!

Я у Макарушки Нагульнова, можно сказать, вывелся на дому, все вы предсидящие тут знаете, что мы с ним огромадные друзья, и я у него разных знаниев зачерпываю, сколько в пригоршни влезет: по ночам то разные толстые книжки, сурьезные, без картинок, прочитываю, то словарь читаю, ученые слова норовлю запомнить, но тут старость моя, язви ее в душу, подводит!

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кунта пӗр инкек ҫеҫ пӗтерет: ман карчӑк йытӑ ҫӑмне арласа, ман валли чӑлха ҫыхасшӑн мар кутӑнлашать.

Беда только в том, что моя старуха отказывается прясть собачью шерсть и вязать из нее мне чулки.

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хам санпа пӗрле пырайманни ҫеҫ пӗтерет, атту эпӗ сана тӗне хирӗҫ кӗрешес енӗпе пысӑк пулӑшу панӑ пулӑттӑм.

Жалко, что я с тобой не поеду, а то бы я мог тебе большую пользу в антирелигии оказать.

XII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пӗррехинче хӑй ҫак басурмансен влаҫне пӗтерме пиллӗх ыйтрӗ, халӗ акӑ пӗр сӑмах та хирӗҫ ан кала, вӑрҫса тӑкать мана, темӗн те пӗр каласа пӗтерет.

То приходил благословления выпрашивал власть эту бусурманскую унистожать, а то и слова не скажи суперечь, ругается да поносит меня…

38-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ну, туласа хӑварать вара, урасене ҫыртса-ҫурса пӗтерет, мана ӗнтӗ ҫавӑнтан мӗн усси пултӑр-ха?

Ну, и порвет гачи, покусает, а от этого мне какой же прок?

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӗтетнӗ смарагда наркӑмӑшпа сиенленнӗ ҫынна, наркӑмӑшӗ пӑсланса тухтӑр тесе, тӗвен вӗри сӗчӗпеле параҫҫӗ; роза ҫӑвӗпе хутӑштарнӑ смарагд наркӑмӑшлӑ ҫӗлен-калта сӑхнинчен сиплет, шафранпа хырчӑкласа ирни вара, чирлӗ куҫ патне тытсан, чӑхкуҫ пулнине пӗтерет.

Толченый смарагд дают отравленному ядом человеку вместе с горячим верблюжьим молоком, чтобы вышел яд испариной; смешанный с розовым маслом, смарагд врачует укусы ядовитых гадов, а растертый с шафраном и приложенный к больным глазам, исцеляет куриную слепоту.

VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Шамир питри ула-чӑлана пӗтерет, сывлӑш ҫулне тасатать, уйӑх ҫаннисене канлӗ ыйхӑ парать, наркӑмӑш ҫывӑхӗнче тарлать.

Шамир сгоняет пестрый цвет с лица, очищает дыхание, дает спокойный сон лунатикам и отпотевает от близкого соседства с ядом.

VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

— Мӗнле пӗтерет тата?

— Чем же это?

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Чӑхсем патӗнче хӗсметре тӑни пӗтерет!

— Служба при курях искореняет!

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Е вӑл, ҫав чӑх ӗнтӗ, анкартине вӗҫсе каҫать те пахча-ҫимӗҫ калчисене сӑха-сӑха, тӑпӑлтарса пӗтерет, е, пӑхатӑн та, вӑл — ҫӗр ҫӑтманскер — ҫӑмартине ӑҫта та пулин кӗлет айне ҫухатса хӑварать, е унӑн мӑйне пӑсара пӑрса татса каять…

То она, курица то есть, вскочит на огород и рассаду выклюет, то глядишь, а она — трижды клятая — яйцо где-нибудь под амбаром потеряет, то хорь ей вязы отвернет…

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Е вӑл, ҫав чӑх ӗнтӗ, анкартине вӗҫсе каҫать те пахча-ҫимӗҫ калчисене сӑха-сӑха, тӑпӑлтарса пӗтерет, е, пӑхатӑн та, вӑл — ҫӗр ҫӑтманскер — ҫӑмартине ӑҫта та пулин кӗлет айне ҫухатса хӑварать, е унӑн мӑйне пӑсара пӑрса татса каять…

То она, курица то есть, вскочит на огород и рассаду выклюет, то глядишь, а она — трижды клятая — яйцо где-нибудь под амбаром потеряет, то хорь ей вязы отвернет…

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Акӑ, сӑмахран, эпӗ агрономсен журналне ҫырӑнса илеттӗмччӗ, ҫавӑнта пӗр питех те нумай пӗлекен ҫын, леш, студентсене вӗрентекеннисенчен, ҫапла ҫырнӑччӗ: ҫӗр ҫап-ҫара выртсан, ун ҫине юртан тунӑ тумтир витмесен, ыраш калчи шӑнать кӑна мар, пӗтсех ларать, ҫӗр ҫуркаланса каять те хӑйпе пӗрле калча тымарӗсене те таткаласа пӗтерет, тенӗччӗ.

Вот, к примеру, выписывал я агрономовский журнал, и в нем один дюже грамотный человек из этих, какие студентов обучают, писал, что, мол, жито даже не мерзнет, а гибнет через то, что голая земля, на какой нету снежной одежины, лопается и вместе с собой рвет коренья.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней