Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ахаль сăмах пирĕн базăра пур.
ахаль (тĕпĕ: ахаль) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ӑна курӑпӑр-ха эпир, чирленӗ-и вӑл е чире персе выртать-и. Ҫынсем ахаль калаҫмаҫҫӗ.

— Это мы еще посмотрим, заболел он или дуриком прикидывается. Люди зря болтать не станут.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Ксенирен урӑх нимӗн ҫинчен те ыйтмарӗ, ахаль ӑшӑ сӑмахсем кӑна каларӗ, ҫав сӑмахсем ҫынна ӗнентерме пултараймаҫҫӗ пулин те, ҫапах хӑйсене евӗр лӑплантараҫҫӗ, шанӑҫ пӗтрӗ тенӗ чухне малтанхи йывӑрлӑха сиреҫҫӗ.

Она ни о чем больше не расспрашивала племянницу, а говорила лишь обычные слова участия, которые вроде и бессильны убедить человека и, однако, по-своему все же успокаивают, снимают первую тяжесть отчаяния.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пурте ахӑлтатрӗҫ — туйисем ҫине тайӑннӑ стариксем те, крыльцана сырса илнӗ ачасем те, ахаль чухне калаҫма, кулма юратман Черкашина та.

Смеялись все — и старики, опиравшиеся па свои палки, и ребятишки, облепившие гроздями крыльцо, и обычно замкнутая Черкашина.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ара, ашшӗн ахаль те ӑшӗ выртмасть пуль-ха.

У него, наверное, и так не очень-то спокойно на душе.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин сана ахаль хӑварма пултараймасть, ан ман, ун хӑйӗн те пур-ҫке хӑйӗнчен асли.

Коробин не может оставить твой поступок безнаказанным, не забывай, что над ним есть тоже рука.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫук, куна эпӗ ахаль ҫеҫ… —

— Да нет, это я так… —

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ытлашши ан хуйхӑртӑр, анчах ӑнлантӑр — эпир ӑна пурпӗрех ахаль хӑварма пултараймастпӑр.

Пусть она не зарывается и поймет, что мы обязаны ее наказать.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ахаль мӗншӗн ларатпӑр-ха эпир кунта?

Тогда зачем мы тут все сидим?

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени: аттесем киличчен кӗҫӗн йӑмӑка Васенӑна пӗччен пӑрахса хӑварма пултараймастӑп, терӗ, анчах Иннокентий ӑна хӑйне евӗр ӑнланчӗ — ун Иннокентий патне ахаль, никама систермесӗр куҫса каяс килмест, ун чӑн-чӑн шавлӑ туй тӑвас, ҫав туя мӗн пур тӑванӗсемпе ҫывӑх ҫыннисене чӗнес килет пулас, халӗ вӑл хӑйсен пӗтӗм ҫемйи Черемшанкӑна таврӑнасса кӗтет ҫеҫ ӗнтӗ.

Ксения говорила, что не может до приезда родителей оставить младшую сестру Васену одну, однако Иннокентий понял ее по-своему — она, видимо, не хотела входить в его жизнь буднично, незаметно, без настоящей шумной свадьбы и участия в этом торжестве всех родных и близких и просто ждала, когда вернется в Черемшанку вся ее семья.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени пынӑ каҫран вара Иннокентий Анохин кашни ир хӑйне ахаль кун мар, пӗр вӗҫӗмсӗр праҫник кӗтнӗ пек вӑранакан пулчӗ.

Той памятной ночи, когда Ксения сама пришла к нему, Иннокентий Анохин каждое утро просыпался с таким чувством, словно его ожидал не обычный будничный день, а нескончаемый праздник.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ тавай ан иртӗх, атту эпӗ ахаль те сиксе чӗтретӗп…

— Ты давай не крути, я и так вся дрожу…

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ахаль пулсан, вӑл савӑнсах йышӑнӗччӗ, теҫҫӗ!

— А так бы она с радостью!

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗтӗм влаҫа Егоркӑ Дымшакова парӑттӑм, ил, тархасшӑн, мана ахаль парсан та кирлӗ мар, вӗҫтерӗттӗмӗр ӑҫта та пулин Ҫурҫӗре…

Отдал бы Егорке Дымшакову всю власть, бери, даром не надо, и закатились бы куда-нибудь на Север…

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хуллен каларӗ, ахаль пӑхсан хумханмасть те темелле пек, анчах аллисем вӑл хумханнине палӑртаҫҫӗ — вӗсем е трибунӑна канӑҫсӑррӑн тыта-тыта хыпашлаҫҫӗ, е хулпуҫҫисем ҫине уртса янӑ тӑваткал-тӑваткал кӑвак шаль тутӑр патнелле туртӑнса, ун шереписене лӳчӗркеҫҫӗ, пӗтӗркелеҫҫӗ, е, сывлама сывлӑш ҫитмен пек, сасартӑк кӑкӑрӗ ҫине хӗресле выртаҫҫӗ.

Она говорила негромко, внешне как будто даже не волнуясь, но руки выдавали ее — они то беспокойно обшаривали трибуну, за которой она стояла, то тянулись к наброшенной на плечи серой клетчатой шали и теребили, комкали ее кисти, то вдруг крест-накрест ложились на грудь, словно ей нечем было дышать.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ пӗлетӗп-ха, ку маншӑн ахаль иртмест.

— Я, конечно, знаю — даром мне это не пройдет.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унсӑр пуҫне, бюро пулнӑранпа пӗр каҫ иртнӗ, унта никам та ун майлӑ каламанни уншӑн ахаль иртме пултарайман.

Кроме того, прошла целая ночь, и, конечно, на него не могло не повлиять то, что случилось вчера на бюро, когда его никто не поддержал.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пухусенче Дымшаков е кам та пулин урӑххи вӑрҫса калаҫнине итленӗ чухне Лузгин яланах хӑй тахҫанах тӗрӗсленӗ йӑлана тытса пынӑ — пӗтӗмпех ахаль пакӑлтатаҫҫӗ пулсан та, критикӑна пӗртте хирӗҫлемелле мар, чӗнмесӗр лармалла.

Всякий раз, когда Лузгину приходилось выслушивать на собраниях злые выступления Дымшакова или кого-либо другого, он обычно придерживался давно испытанного правила — никак не отвечать на критику и молчать, даже если будут говорить сплошную напраслину.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ахаль те мӗн чухлӗ тӳссе ларатпӑр ӗнтӗ.

И так уж сколько паримся.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мӗн те пулин пулас пулсан, тӳрех суда лекетӗн, нимӗн те пӑхса тӑмӗҫ, ахаль те шуса ӳкессе ҫеҫ кӗтеҫҫӗ те!

Случись что — под суд пойдешь, не посмотрят ни на что, ведь только и ждут, чтобы поскользнулся!

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑмӑллӑн кулкаласа, Егор вӗсем ҫине кӑшкӑркаласа илчӗ, анчах вӗсене улталаймӑн, вӗсем вӑл хӑҫан йӑваш та усал пулнине, хӑҫан ахаль ҫеҫ кӑшкӑрнине лайӑх уйӑрнӑ.

Довольно усмехаясь, Егор покрикивал на них, но их не проведешь: они хорошо отличали, когда он на самом деле бывал зол, а когда кричал для порядка.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней