Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Алӑран (тĕпĕ: алӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн валли вара… алӑран укҫа кирлӗ.

Для моих действий мне нужны наличные деньги.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хампа юнашар тараканнисенчен пӗри ҫилленсе мана алӑран ярса тытрӗ те, пӗр айӑккинелле сӗтӗрсе кайрӗ.

Кто-то из обозленных соседей схватил меня за руку и потащил в сторону.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Хаҫата алӑран турта-турта илеҫҫӗ, панӑ укҫаран калла та ыйтмаҫҫӗ.

Газету рвали из рук — сдачу не спрашивали.

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Тӳрех сылтӑм алӑран тытрӗ, ҫитменнине тата силлесе те илчӗ.

— Прямо за правую руку, да потряс еще.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл мана алӑран тытрӗ те, эпир шавласа тӑракан халӑх хушшипе хӗсӗнкелесе, туха пуҫларӑмӑр.

Он взял меня за руку, и мы стали проталкиваться через гомонливую толпу.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Чим-ха, — терӗ вӑл, мана палласа алӑран тытса чарса.

— Постой, — сказал он, узнав меня и удерживая за руку.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Давенантӑн ҫыхӑнусӑр хуравне: «Эпӗ сире ӑнлантарса параймастӑп, ӗненсемӗр…» — илтсен хыҫалти ҫын аллине мӑн кӑмӑллӑн сулчӗ те алӑран алла куҫакан кӗленчерен ӗҫме тапратрӗ.

И, не расслышав бессвязного ответа Давенанта: «Я не могу, я не сумею вам объяснить. -поверьте…», — снисходительно махнул рукой, занявшись бутылкой, которая переходила из рук в руки.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Ӑна алӑран алла тыттарӑр, кӗтесре — никам та ан куртӑр, — сӗнчӗ Рой.

— Передайте его из рук в руки, за утлом, чтобы никто не видел, — посоветовала Рой.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тӳлетӗп! — кӑшкӑрса ячӗ Спангид кулса тата алӑран вӗҫертнӗ вӑрман кайӑкӗлле тӳрленсе тӑрса.

Плачу! — крикнул Спангид, смеясь и выпрямляясь, как выпущенная дикая птица.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

Алӑран, — терӗ те Готорн малтанах хатӗрлесе хунӑ аллӑ ассигнациллӗ тӗркеме Элдӑна тӑсса пачӗ.

— Наличными, — сказал Готорн, передавая ей приготовленный пакет с пятьюдесятью ассигнациями.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Алӑран ҫӗлен сӑхрӗ; хӑрушла сирпӗтсе ячӗ, — вилӗм.

Змея укусила руку; как взорвало меня — смерть.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Мӗнле талисман вӑл сан, алӑран та вӗҫертместӗн, тет…

Помоги переводом

Ял кӳлли аслӑ // Василий Алентей, А. Андреев. «Капкӑн», 1962, 1№.

Тумлансан ҫак ҫын мана алӑран тытрӗ те… ҫамкаран чуп турӗ, унтан — Кента.

Тогда этот человек взял меня за руку и поцеловал, а потом Кента.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Мӗн сӗнетӗр — ҫавна, — кие авса тӗрӗсленӗ май Энниок темӗн шухӑшларӗ; йывӑҫ шартлатрӗ те алӑран вӗҫерӗнсе паркет ҫине ӳкрӗ.

— Все, что хотите, — Энниок задумался, выгибая кий; дерево треснуло и выпало из рук на паркет.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫапах та кӗсменсен алӑран вӗҫерӗнсе тухаслах йывӑр, хулӑн тыткӑчисем — самантсерен тенӗ пек тухса ӳкесле.

Гелли еле удерживала весла, толстые концы которых ежеминутно грозили вырваться из ее рук.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ачасем кӗнекисене курӑк ҫине пӑрахнӑ та, пӗрне-пӗри алӑран тытса, симӗс тӗмсемпе кӑтра хурӑнсем хушшинелле чупса кӗрсе кайнӑ.

Дети бросили азбуки в траву, взялись за руки и скрылись между зелеными кустами, под кудрявыми березами.

Вӑрманти ачасем // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 7–11 с.

Ҫурри якалнӑ акварель алӑран алла куҫать; аслисем ача пулса тӑчӗҫ; пӗр пайӗ аскӑннӑн шӑл йӗрсе, ахӑрса кулать; ыттисен пичӗсем вӑйпах книксен тума хистенӗ чухнехилле тӑсӑлнӑ.

Полустертая акварель прыгала из рук в руки; взрослые стали детьми; часть громко смеялась, плотоядно оскаливаясь; в лицах иных появилось натянутое выражение, словно их заставили сделать книксен.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫак хушӑра шав вӑйланчӗ, кӗленчесем алӑран алла куҫаҫҫӗ, нумайӑшӗ Пэд выртакан сӗтел ҫумнех сӗвеннӗ, чавсисемпе сулкалашнӑ май Пэда чышкалаҫҫӗ.

Между тем шум усилился, по рукам ходили бутылки, многие стояли, прислонившись спиной к столу, на котором лежал Пэд, и, размахивая локтями, толкали покойника.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Алӑран лектерчӗ, эсремет, — терӗ лешӗ.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Санитар чупса ҫитсен, Крапивин Сӑпание ӑна алӑран парса хӑварчӗ те тӳрех ҫырмана чӑмрӗ.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней