Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

качча сăмах пирĕн базăра пур.
качча (тĕпĕ: качча) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл… вӑл ӑҫта-тӑр кайрӗ, качча тухнӑччӗ пулас… пӗр инженера.

Она… она уехала куда-то и, кажется, вышла замуж за… одного инженера.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Лешӗ ӑна кула-кула та йӗре-йӗре амӑшӗн ҫамрӑклӑхӗ ҫинчен, хӑй мӗнле качча тухнипе хӑйӗн ачисем ҫинчен каласа пачӗ…

Она, то смеясь, то плача, рассказывала ему про молодость его матери, про свое замужество, про своих детей…

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Качча та унтах тухнӑ…

И замуж там же выходили…

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Турӑҫӑм, хӗрне качча парса хӑйӗн ҫуртне кӗрӳшне парнеленӗренпе акӑ ӗнтӗ пӗр сакӑр ҫул ҫитрӗ пуль?

— Господи, уж годов восемь, как она дочку выдала и дом свой зятю отказала!

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унӑн куҫӗ умне темшӗн Драницкая графиня тухса тӑчӗ — ҫавнашкал хӗрарӑмпа пурӑнма, ахӑртнех, питӗ ырӑ пуль: намӑс мар пулсан, Егорушка ӑна хаваспах качча илнӗ пулӗччӗ.

Пришла ему почему-то на память графиня Драницкая, и он подумал, что с такой женщиной, вероятно, очень приятно жить; он, пожалуй, с удовольствием женился бы на ней, если бы это не было так совестно.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ну, тухрӗ вара качча

Ну, и пошла за меня…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Апла та, капла та хӑтланса пӑхатӑп, хӑлха ҫаккисем, пӗремӗк, ҫур пӑт пыл леҫтеретӗп — ҫук, тухмастӑп качча.

Уж я ее и так, и этак, и сережки, и пряников, и меду полпуда — не хо́чу!

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Яратӑп ҫураҫма, вӑл пур — тухмастӑп качча!

Засылаю к ней сватов, а она: не хочу!

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Качча тухасшӑн марччӗ вӑл мана малтан! — итлемесӗр малалла калаҫрӗ Константин.

— Не хотела за меня выходить! — продолжал Константин, не слушая.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Малтан вӑл мана качча тухасшӑн марччӗ, халӗ ӗнтӗ юратать, тунсӑхлать!

— Теперь любит и скучает, а ведь не хотела за меня выходить!

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хӗрсене лайӑх ҫынсене качча патӑм, ывӑлсенчен ҫын турӑм, халь пӗтӗмпех ирӗклӗ этем, мӗн тумаллине тунӑ, ӑҫта каяс тен; ҫавӑнта кай.

Дочек за хороших людей определил, сынов в люди вывел и теперь свободен, свое дело сделал, хоть на все четыре стороны иди.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Анчах ӳлӗм апокалипсисри тискер кайӑк пек хаяр революци пулмаллаччӗ-ха, ҫамрӑк качча ҫак ӗмӗт кӑна йӑпатрӗ…

Но впереди была революция, грозная, огненная, как апокалипсический зверь, и это утешало юношу…

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрарӑм пӳне кӗнӗренпе вӑл самай чиперленнӗ, лӑпкӑ шурӑ питне-куҫне курсан, ӑна вӑйпа качча парса мӑшӑрлантарса телейсӗр тунӑ тесе, никам та калас ҫук.

Никто бы не мог заметить по ее спокойному белому лицу, расцветшему и ставшему теперь более женственным, что она несчастна в браке, навязанном ей силой.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл качча лӑплантарасшӑн пулчӗ, лешӗ, вилӗ ашшӗне курнипе тӑнран каясса ҫитнӗскер, халех тавӑрас тенӗ вӗчӗпе тулса ҫитрӗ.

Со слезами на глазах старался он успокоить парня, а тот, на минуту оцепенев при виде мертвого отца, теперь еще яростней рвался отомстить за него немедля.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак хӗрхен ӗнтӗ ҫав качча, вӑл хӗре те хӗрхенсе тӑмасть теҫҫӗ-и-ха.

Вот жалей парня, а он девушку не пожалеет.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Пейка, пахчари чечекӗм, Сан кулӑшла сӑмахху та, Ман ҫӳресе йӑлӑнни те Ахальтен пулмарӗ-ҫке: Качча тухчӗ мана, Пейка!»

«Пейка, цветок во садочке, Твои смешки да словечки, Мои хожденья да просьбы, — Не зря же все это было: Давай поженимся, Пейка!»

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сирӗн вара хулари хӗрсем урӑхла-ҫке, вӗсем качча тухсан туларах параҫҫӗ…

А ваши девушки, городские, те, наоборот, после замужества толстеют…

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ытла хӑвӑрт, вӗрсе хӑпартнӑ пек, хулӑнланса кайрӗ, мӗскӗн, темӗн мар тепӗр тесен, качча тухӗ те ҫинҫелӗ.

Только уж больно быстро раздобрела бедняжка, ну да ничего, выйдет замуж, похудеет.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрпе качча лайӑхрах курасшӑн пулса нумайӑшӗ чӗвен тӑра-тӑра тухнӑ, вӗсене нихҫан та курман тейӗн ҫав.

Многие вставали на цыпочки, стремясь посмотреть на парня и девушку, точно никогда их не видели.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Йӗкӗчӗ ӑна хӑех качча илесшӗнччӗ.

— Парень сам хотел на ней жениться.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней