Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тӑватӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Тӑватӑ (тĕпĕ: тӑватӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иртнӗ кунсен ҫути, ваттисен сӑмахне пӑхӑнмасӑр, куҫа шартарса пуҫа ҫӗмӗрет, пурте вара таҫта тӑватӑ ҫул ӗлӗкрех мар, пӗтӗмпе те ӗнер, виҫӗмкун пулса пынӑн туйӑнса каять…

И картины того, вроде бы уже давнего прошлого вставали в памяти так ярко, будто все это было не четыре года назад, а всего лишь вчера или позавчера…

2 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Вальӑн кашни сӑмахӗ, пӗр нимӗне пӗлтермен хусканӑвӗ чӗреме сасартӑк кӑкӑртан кӑларса ывӑтнӑн, калама ҫук савӑнӑҫпа ырату кӳрсе чуна пӑлхантарать — нимӗнле тӑватӑ ҫулталӑк та пулман, иртмен тейӗн ҫав.

На какое-то пустячное слово, на какой-то ничего не значащий Валин жест сердце вдруг отзывалось с таким волнением, с такой радостью и болью, словно встреча эта обнажила его и словно не было никаких четырех лет.

1 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Мана куҫран тӳррӗн пӑхма хӑяймасть, тӑватӑ ҫул каяллахи пекех, именет.

Глядеть на меня она не смеет, стесняется, как и четыре года назад.

1 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Тӑватӑ ҫул вӗрентӗн, япала ячӗсенчен «татӑксене» уйрӑм ҫырма пӗлместӗн!..

Четыре года учишься, а все еще не умеешь раздельно писать имена существительные и «частицы»!..

Купӑста // Сергей Мерчен. Ялав, 1955, 9(117)№, 3 стр.

Столяр арӑмӗ ухмаха ернӗ пек куҫне хупса пусма тӑрӑх кутӑн, тӑватӑ уран кусса анчӗ.

И Столярова жена, как сумасшедшая, с закрытыми глазами, на четвереньках, задом, и скорее котом, чем бегом, слетела с лестницы.

X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Вунӑ тенкӗпе праҫник те ирттерӗпӗр, атӑ та илӗпӗр, Мӗкӗтене те тӑватӑ тенкӗ ҫурӑ укҫине парса татӑпӑр, атту, тем пӗрмаях ыйтса хуплантарать.

На десять целковых и погуляем на празднике, и сапоги купим, и Никитке, так и быть, отдадим четыре с полтиной, а то приставать очень начал…

// Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Конверчӗ ахаль хутранах пулнӑ, пичетне хӑмӑр сӑркӑч ҫине пуснӑ пулнӑ, ун ҫинче якӑр ӳкернӗ, конверт варринче пичетпе пӗрре тата тӑватӑ хӗрринчен пуснӑ пулнӑ; аякран сӑркӑч тумлатнӑ пулнӑ.

Конверт был сделан из простой бумаги, печати были из бурого сургуча с изображением якоря: одна большая в середине, четыре по краям; сбоку было капнуто сургучом.

VII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Унӑн тулли кӑмӑллӑ пичӗ ҫинче: «эсир хӑть мӗн калаҫӑр, мана пурӗпӗр никам та тивеймест. Манӑн акӑ тӑватӑ ывӑл пулин те пӗрине те салтака парас ҫук», тенӗ шухӑш вылянса тӑнӑ.

На лице которого лежало самодовольное выражение власти: «Вы, мол, что ни говорите, а меня никто по тронет. Четверо сыновей, да вот никого не отдадут».

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Юрать-ха кӑмакан тӑватӑ пайӗнчен пӗр пайӗ ку кӗтесе тивӗҫнӗ, ун ҫине япаласем хума та, ҫыннисем выртма та пултарнӑ.

Ежели бы общая печь не представляла своей четвертой части, на которой ложились и вещи и люди.

II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Эпӗ тӑватӑ «тэка» чӗнсе илтӗм, йӗркипе тӑратрӑм та илсе тухса кайрӑм.

Вызвал я четыре «тэ-ка», построил и повел.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӑватӑ уйӑх ҫурӑ хушши асаплантарчӗҫ ӑна.

Четыре с половиной месяца его мучили.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ку вырӑнтан тӑватӑ километрти лагерьте тӑнӑ пӗрремӗш бригада иртсе кайрӗ.

Прошла первая бригада, стоявшая лагерем в четырех километрах отсюда.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Хӗрне тӑватӑ сехетре, Солхатӑн аслӑ урамӗнче, кипчаксенчен уйӑрса лартнӑ Египет патшин — султан Бибарсӑн авалхи мечечӗн ишӗлчӗкӗсем патӗнче ҫакса вӗлеретпӗр» — тесе ҫырнӑ Мерельбан.

«Казнь состоится в четыре часа на главной площади Солхата, у развалин древней мечети султана Бибарса — государя Египта из кипчаков», — так писал Мерельбан.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӑватӑ сехет хушши пыратпӑр ту ҫулӗпе, ҫулӗ начарне ан та ыйтӑр ӗнте.

— Четыре часа дуем к горам по аховой дороге.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӑватӑ пай мӑка пӗр пай кӗл ярса пӗҫереттӗмӗр, кайран хӗстерсе юхтараттӑмӑр та ҫиеттӗмӗр.

Четыре части мха, одну часть золы, варили, потом отжимали и ели.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Дайль-Рихтгофен» операцинче пирӗн тӑватӑ ҫын вилнӗ, улттӑн аманнӑ, вӗсенчен иккӗшӗ йывӑр аманнӑ.

В операции на «Дабль-Рихтгофене» мы потеряли убитыми четырех человек, ранено было шесть, двое из них тяжело.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ малалла тухса тӑракан чул хыҫне пытантӑм та хӗҫпӑшалланнӑ тӑватӑ тутарпа икӗ нимӗҫ ҫул тӑрӑх чупса иртнине курса юлтӑм.

Я спрятался за выступ скалы и увидел перебегавших дорогу четырех вооруженных татар и двух немецких солдат.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кунта: ҫаврашка питлӗ, каҫӑр сӑмсаллӑ, ҫутӑ куҫлӑ пӗчӗк «Пӗрремӗш Ваня», унран хӑйӗн ҫирӗп кӗлеткипе тата пӗчӗк пӗвӗпе анчах уйрӑлса тӑракан тӑватӑ ҫулхи «Иккӗмӗш Ваня», — эпир ӑна пӗр евӗр кӑмӑлӗшӗн Ермак Тимофеевич тесе чӗнеттӗмӗр, — тем сӑлтавпа Силён Портянкин тесе чӗнекен унӑн виҫӗ ҫулхи шурӑ ҫӳҫлӗ йӑмӑкӗ тата ытти ача-пӑчасем те пурӑнатчӗҫ.

маленький, круглолицый, курносый парнишка с оловянными глазами, прозванный нами «Ваня — номер один», и очень похожий на него «Ваня — номер два», отличавшийся от тёзки только меньшими размерами; четырёхлетний крепыш, которого у нас за мощь и непреклонность характера величали Ермаком Тимофеевичем; его сестрёнка — белоголовая шустрая трёхлетняя девица, носившая совсем уже сложное прозвище — Силён Портянкин, и много другой детворы мелкого и среднего калибра.

Ёлка // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Электричество ламписем кӑнтӑрлахи евӗр, йӑмӑх ҫутӑпа ҫӳлӗрех вырӑнта тӑватӑ ялав айӗнче ларакан ҫӗнтерӳҫӗ патшалӑхсен судйисен мундирӗсемпе мантийӗсене, стенографистсен тӗлӗнмелле тураса пуҫтарнӑ ҫӳҫӗсене, юман стенасен тӗррисене, американец-конвоирсен шлемӗсен шурӑ тӑррисене, уҫса хунӑ блокнотсене, хаҫатҫӑсен ручкисемпе кӑранташӗсене ҫутатаҫҫӗ.

Белёсые продолговатые лампы, обрамлявшие потолок, лили яркий, дневной свет на мундиры и мантии судей, восседавших на возвышении под четырьмя флагами держав-победительниц, на причудливые причёски стенографисток, на малахит и чёрный резной дуб стен, на белые котлы шлемов американских солдат-конвоиров, на раскрытые блокноты, вечные перья, карандаши на местах прессы.

Ӗмӗт тулчӗ! // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Тӑватӑ хастар хӗре Штейнау хула ҫулӗ ҫине янӑ.

Четверо самых толковых и храбрых были высланы на Штейнауское шоссе.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней